JARMUŻ to odmiana botaniczna kapusty warzywnej. Jest to roślina dwuletnia należąca do rodziny kapustowatych. Jest to jedna z najstarszych odmian użytkowych tego gatunku. W starożytności uprawiana była jako roślina ozdobna i jadalna. Właściwości zdrowotne jarmużu znane były już w starożytności. Pochodzi z obszaru basenu Morza Śródziemnego, ale dzięki licznym wyprawom dotarła prawie na cały świat. W Polsce uprawiana jest od XV wieku i obecnie przeżywa renesans.
Charakteryzuje się grubą łodygą, z której wyrastają jadalne, pomarszczone i postrzępione liście, ułożone na kształt rozety. Ich kolor zależy od gatunku i warunków uprawy – od jasno zielonego, przez ciemną zieleń, do jasnego i ciemnego fioletu. Jarmuż nie występuje w środowisku naturalnym, nie rośnie dziko tylko w warunkach uprawy. Jest bardzo odporny na działanie niskich temperatur, typowych dla roślin kapustowatych, chorób oraz działanie szkodników.
Charakteryzuje się grubą łodygą, z której wyrastają jadalne, pomarszczone i postrzępione liście, ułożone na kształt rozety. Ich kolor zależy od gatunku i warunków uprawy – od jasno zielonego, przez ciemną zieleń, do jasnego i ciemnego fioletu. Jarmuż nie występuje w środowisku naturalnym, nie rośnie dziko tylko w warunkach uprawy. Jest bardzo odporny na działanie niskich temperatur, typowych dla roślin kapustowatych, chorób oraz działanie szkodników.
Jest to warzywo bardzo obfite w witaminy, minerały i różne składniki odżywcze:
► witamin z grupy B, odpowiadających m.in. za prawidłowy wzrost dzieci i równowagę psychiczną
► witaminy K, dla prawidłowego krzepnięcia krwi, prawidłowe przyswajanie wapnia dzięki któremu zapobiega osteoporozie, wpływa na dobry stan kości i zębów
► witaminę A - korzystnie wpływa na stan cery, włosów i paznokci, a także na wzrok.
► witaminę C - odpowiedzialnej za odporność organizmu
► składniki mineralne: wapń, magnez, żelazo, potas, fosfor i mangan
► zawiera przeciwutleniacze
► witaminę C - odpowiedzialnej za odporność organizmu
► składniki mineralne: wapń, magnez, żelazo, potas, fosfor i mangan
► wartościowy błonnik,
► zdrowe węglowodany
► cenne roślinne białka i aminokwasy
► cenne roślinne białka i aminokwasy
► kwasy tłuszczowe omega 3,
► kwas foliowy► zawiera przeciwutleniacze
► karotenoidy - w tym luteinę
► polifenole, flawonoidy, związki siarki
JARMUŻ DLA ZDROWIA - WŁAŚCIWOŚCI
W pierzastych, zielonych lub fioletowych liściach jarmużu kryje się prawdziwa moc składników dla zdrowia. Jarmuż to warzywo niskokaloryczne, bogate w błonnik i niezawierające tłuszczu. Jest bardzo odżywczy, zdrowy i smaczny. Zalicza się go tzw. "SUPERFOODS" czyli żywności, która nie tylko odżywia, ale również wspomaga nasz organizm w walce z niektórymi dolegliwościami, a nawet może działać leczniczo. Dzięki dużej zawartości chlorofilu, ma właściwości antyoksydacyjne, przeciwnowotworowe - obniża ryzyko zachorowania na raka płuc, prostaty, piersi i żołądka.
Ze względu na dużą zawartością cennego żelaza jest polecany osobom, w których codziennym menu brakuje produktów pochodzenia zwierzęcego - mleka, serów oraz mięsa dla osób na diecie wegańskiej, przy skazie białkowej.
Jarmuż słynie przede wszystkim z dużej zawartości witaminy K, a konkretnie K1. W naszym organizmie odpowiada ona za prawidłowy przebieg procesów krzepnięcia krwi, a także zapobiega krwawieniom wewnętrznym. Przyda się osobom, które mają problemy z krzepliwością krwi czy gojeniem się ran.
To cudowne ciemno zielone warzywo posiada właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne, zwalcza bakterię odpowiedzialną za powstawanie wrzodów żołądka (helikobacter pylorii.
Podobnie jak w brokułach czy brokułowych kiełkach, warto w nim szukać także sulforafanu. Prowadzone w ostatnim czasie badania wskazują, że substancja ta może odgrywać pewną rolę w profilaktyce i leczeniu chorób nowotworowych,
Jedzenie jarmużu obniża poziom cholesterolu, przez co zmniejsza się ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia oraz wpływa na uszczelnienie naczyń krwionośnych.
Warzywo to podnosi odporność, poprawia pracę układu immunologicznego. Jarmuż warto spożywać zwłaszcza jesienią i zimą wtedy, gdy trwa na niego sezon a to ze względu na sporą zawartość dobrze nam znanej przyjaciółki odporności - witaminy C. Przyswajanie witaminy C ułatwia inny zawarty w jarmużu należąca do grupy flawonoli kwercetyna. Oprócz ochrony układu krwionośnego kwercetyna ze względu na zdolność do hamowania wydzielania histaminy bywa stosowana w łagodzeniu reakcji alergicznych. Chroni także nasze oczy przed negatywnym wpływem promieni UV oraz wykazuje działanie przeciwzapalne i przeciw utleniające.
Zawarta w jarmużu witamina E zwana „witaminą młodości” oraz prowitamina witaminy A - beta-karoten. Przydadzą się szczególnie naszej skórze - pomogą utrzymać ją w dobrej kondycji, ochronią przed przesuszeniem i wiotczeniem. Beta-karoten, razem z luteiną oraz zeaksantyną, których również nie brak w tym warzywie, pomogą z kolei w utrzymaniu dobrego wzroku.
Pomaga ponadto w procesach gojenia się ran i oparzeń, utrzymaniu zdrowych dziąseł oraz prawidłowego ciśnienia tętniczego
Warzywo to posiada również właściwości uspokajające na układ nerwowy, reguluje cykl menstruacyjny u kobiet, a także chroni skórę przed szkodliwym promieniowaniem ultrafioletowym. Jarmuż spowalniających wchłanianie jodu oraz znacznej ilości szczawianów.
KTO NIE POWINIEN JEŚĆ JARMUŻU
Nie każdy może się nim jednak beztrosko zajadać. Nie powinien być spożywany w dużych ilościach przez osoby cierpiące na kamicę nerkową. Podobnie jak szczaw czy rabarbar zawiera on bowiem szczawiany - związki, które wpływają na powstawanie złogów (tzw. „kamieni”) szczawianowo-wapniowych. Podobnie jak innych roślin kapustnych, nie powinny go spożywać w nadmiarze osoby z niedoczynnością tarczycy. Zawiera bowiem goitrogeny - antyodżywcze substancje, które zaburzają wchłanianie jodu, a więc w tej dolegliwości są szczególnie szkodliwe. Należy uważać zwłaszcza na jarmuż surowy, natomiast obróbka cieplna pomaga pozbyć się sporej części tych związków.
Ze względu na dużą zawartością cennego żelaza jest polecany osobom, w których codziennym menu brakuje produktów pochodzenia zwierzęcego - mleka, serów oraz mięsa dla osób na diecie wegańskiej, przy skazie białkowej.
Jarmuż słynie przede wszystkim z dużej zawartości witaminy K, a konkretnie K1. W naszym organizmie odpowiada ona za prawidłowy przebieg procesów krzepnięcia krwi, a także zapobiega krwawieniom wewnętrznym. Przyda się osobom, które mają problemy z krzepliwością krwi czy gojeniem się ran.
To cudowne ciemno zielone warzywo posiada właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne, zwalcza bakterię odpowiedzialną za powstawanie wrzodów żołądka (helikobacter pylorii.
Podobnie jak w brokułach czy brokułowych kiełkach, warto w nim szukać także sulforafanu. Prowadzone w ostatnim czasie badania wskazują, że substancja ta może odgrywać pewną rolę w profilaktyce i leczeniu chorób nowotworowych,
Jedzenie jarmużu obniża poziom cholesterolu, przez co zmniejsza się ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia oraz wpływa na uszczelnienie naczyń krwionośnych.
Warzywo to podnosi odporność, poprawia pracę układu immunologicznego. Jarmuż warto spożywać zwłaszcza jesienią i zimą wtedy, gdy trwa na niego sezon a to ze względu na sporą zawartość dobrze nam znanej przyjaciółki odporności - witaminy C. Przyswajanie witaminy C ułatwia inny zawarty w jarmużu należąca do grupy flawonoli kwercetyna. Oprócz ochrony układu krwionośnego kwercetyna ze względu na zdolność do hamowania wydzielania histaminy bywa stosowana w łagodzeniu reakcji alergicznych. Chroni także nasze oczy przed negatywnym wpływem promieni UV oraz wykazuje działanie przeciwzapalne i przeciw utleniające.
Zawarta w jarmużu witamina E zwana „witaminą młodości” oraz prowitamina witaminy A - beta-karoten. Przydadzą się szczególnie naszej skórze - pomogą utrzymać ją w dobrej kondycji, ochronią przed przesuszeniem i wiotczeniem. Beta-karoten, razem z luteiną oraz zeaksantyną, których również nie brak w tym warzywie, pomogą z kolei w utrzymaniu dobrego wzroku.
Pomaga ponadto w procesach gojenia się ran i oparzeń, utrzymaniu zdrowych dziąseł oraz prawidłowego ciśnienia tętniczego
Warzywo to posiada również właściwości uspokajające na układ nerwowy, reguluje cykl menstruacyjny u kobiet, a także chroni skórę przed szkodliwym promieniowaniem ultrafioletowym. Jarmuż spowalniających wchłanianie jodu oraz znacznej ilości szczawianów.
KTO NIE POWINIEN JEŚĆ JARMUŻU
Nie każdy może się nim jednak beztrosko zajadać. Nie powinien być spożywany w dużych ilościach przez osoby cierpiące na kamicę nerkową. Podobnie jak szczaw czy rabarbar zawiera on bowiem szczawiany - związki, które wpływają na powstawanie złogów (tzw. „kamieni”) szczawianowo-wapniowych. Podobnie jak innych roślin kapustnych, nie powinny go spożywać w nadmiarze osoby z niedoczynnością tarczycy. Zawiera bowiem goitrogeny - antyodżywcze substancje, które zaburzają wchłanianie jodu, a więc w tej dolegliwości są szczególnie szkodliwe. Należy uważać zwłaszcza na jarmuż surowy, natomiast obróbka cieplna pomaga pozbyć się sporej części tych związków.
JAK JEŚĆ JARMUŻ ?
Jak widać, warzywo to zawiera mnóstwo właściwości zdrowotnych, dlatego warto jeść jarmuż. Ze względu na niską kaloryczność i minimalną zawartość tłuszczu, spożywanie jarmużu zalecane jest przez lekarzy i dietetyków. Posiada on wyrazisty i lekko pikantny smak, z delikatną nutą goryczki, której możemy pozbyć się poprzez przemrożenie warzywa. Jest kilka dobrych sposobów na przyrządzanie tego warzywa tak, by było bardziej jadalne i smaczne.
Najlepszy i najzdrowszy jest na surowo. Młode listki nadają się do spożycia w całości. Z większych, zewnętrznych liści przed jedzeniem należy usunąć grube i twarde nerwy, które mogą nam utrudnić jedzenie. Aby liście nieco zmiękły, można je polać oliwą z oliwek i pozostawić na około kwadrans.
Może on stanowić dodatek do potraw, składnik sałatek, dodatek do zielonych odżywczych koktajli owocowo - warzywnych, lub być spożywany samodzielnie. Przyrządzenie tego zdrowego warzywa zależy od naszych upodobań smakowych, może być podawany na surowo w sałatkach, pastach, pesto, kanapkach. Możemy go podawać lekko przetworzony termicznie po krótkim blanszowaniu, podobnie jak szpinak, jako warzywo gotowane i duszone, przyrządzany na parze, smażony, a nawet pieczony jako chipsy. Ze względu na zawarte w nim witaminy i składniki odżywcze przyrządzajcie jarmuż poddawany jak najmniejszej obróbce termicznej.
Pozdrawiam i życzę udanych wspaniałych dań z jarmużem !!!
LadyBonaFide
www.zdrowadieta.opole.pl
Najlepszy i najzdrowszy jest na surowo. Młode listki nadają się do spożycia w całości. Z większych, zewnętrznych liści przed jedzeniem należy usunąć grube i twarde nerwy, które mogą nam utrudnić jedzenie. Aby liście nieco zmiękły, można je polać oliwą z oliwek i pozostawić na około kwadrans.
Może on stanowić dodatek do potraw, składnik sałatek, dodatek do zielonych odżywczych koktajli owocowo - warzywnych, lub być spożywany samodzielnie. Przyrządzenie tego zdrowego warzywa zależy od naszych upodobań smakowych, może być podawany na surowo w sałatkach, pastach, pesto, kanapkach. Możemy go podawać lekko przetworzony termicznie po krótkim blanszowaniu, podobnie jak szpinak, jako warzywo gotowane i duszone, przyrządzany na parze, smażony, a nawet pieczony jako chipsy. Ze względu na zawarte w nim witaminy i składniki odżywcze przyrządzajcie jarmuż poddawany jak najmniejszej obróbce termicznej.
Pozdrawiam i życzę udanych wspaniałych dań z jarmużem !!!
LadyBonaFide
www.zdrowadieta.opole.pl
0 komentarze:
Prześlij komentarz