ZDROWA ŻYWNOŚĆ / OWOCE - ARONIA - WŁAŚCIWOŚCI ZDROWOTNE

Aronia - Aronia czarna to gatunek krzewu należący do rodziny różowatych  podobnie jak jabłoń i grusza. Nie wymagająca, odporna na mróz kuzynka jarzębiny to dobrodziejstwo w ogrodzie. Najbliżej spokrewniona jest jednak z jarzębiną (Sorbus), co widoczne jest w kształcie i wielkości owoców. Bywa zresztą nazywana jarzębiną czarnoowocową. Pochodzi ze wschodnich wybrzeży kontynentu północnoamerykańskiego, na którym występuje w stanie dzikim. W Polsce uprawiany na plantacjach, sporadycznie sadzony w lasach. W warunkach naturalnych spotyka się aronię na piaszczystych preriach i sawannach, na obrzeżach lasów, kamienistych urwiskach, piaszczysto-kamienistych polanach, a nawet na bagnach. Roślina o niewielkich wymaganiach glebowych, dobrze rośnie także na glebach IV i V klasy. Toleruje niskie temperatury sięgające -35 °C. Preferuje stanowiska od w pełni nasłonecznionych do półcienia.





Krzew osiągający wysokość 2 do 2,5 m. Liście naprzemianległe, ciemnozielone, długości do 6 cm. Jesienią pomarańczowe, do czerwonych. Kwiaty zebrane w baldachogrona. Owoce - jagody o barwie ciemnogranatowej, prawie czarnej i słodkawym, aromatycznym miąższu. Owoce o średnicy ok. 10 mm, pokryte delikatnym, meszkowatym nalotem.

Charakteryzuje się cierpkim smakiem, dlatego w postaci nieprzetworzonej może wielu osobom nie przypaść do gustu. Na rynku jednak występuje pod wieloma postaciami, tj. soków, dżemów, syropów. Przetwory z aronii dzięki zawartym w owocach garbnikom nie ulegają szybkiej fermentacji, przez co mogą być przechowywane rzez długi czas.






Właściwości zdrowotne aronii zostały odkryte stosunkowo niedawno. Obecnie uważana jest za najzdrowszy owoc jagodowy obok czarnej porzeczki, nazywana bombą witaminową. Zawiera mnóstwo witamin, składników mineralnych, antyutleniaczy oraz mikroelementów.


SKŁAD CHEMICZNY:


W świeżej masie dojrzałych owoców znajduje się 74-83 procent wody i 17-26 procent suchej masy. Cukry stanowią 6,2-10,8 procent świeżej masy owoców, natomiast kwasy 0,7-1,3 procent w przeliczeniu na kwas jabłkowy. Ponadto stwierdzono obecność garbników, pektyn, barwników oraz pierwiastków chemicznych jak rad, molibden, żelazo i jod. Substancje garbnikowe (zawartość 0,35-0,6 procent suchej masy), nadają owocom cierpki smak, stąd rzadko nadają się do bezpośredniej konsumpcji. Najcenniejszą zaletą aronii jest bogactwo witamin, zwłaszcza występujących w śladowych ilościach w innych owocach i warzywach.









WŁAŚCIWOŚCI ARONII:





W aronii znajdują się cenne składniki, tj. witamina C, witaminy z gruby B, witamina E, beta karoten, miedź, błonnik, mangan, jod. Obecność kwasu chloro genowego, który powoduje spowolnienie absorpcji glukozy, czyni aronię owocem wskazanym także dla diabetyków.

Neutralizuje działanie wolnych rodników sprzyjających starzeniu. Możliwe jest to dzięki zawartym w aronii antyoksydantom. Poza zmianami w poprawie wyglądu skóry przeciwdziała także starzeniu się innych narządów, w tym  – mózgu. Hamuje w organizmie zmiany, których postęp mógłby powodować pogorszenie funkcjonowania pamięci, koncentracji i równowagi.


Spożywanie przetworów z aronii łagodzi skutki chemio- i radioterapii, szkodliwego promieniowania komputera, uodparnia skórę na promieniowanie UV i łagodzi dolegliwości w chorobach trzustki i wątroby. 


Działa korzystanie na układ krążenia, dzięki zawartym w owocu antocyjanom, czyli naturalnym barwnikom, które występują także w czarnych porzeczkach, żurawinie, bakłażanach, ale w aronii składnik ten występuje w największym stężeniu. Antocyjany poprawiają kondycję naczyń krwionośnych oraz zwiększają ich elastyczność, zwiększają drożność krwi w naczyniach włosowatych, regulują ciśnienie. Z tych powodów Aronia jest szczególnie polecana osobom z chorobami serca, chorobą wieńcową, czy nadciśnieniem.

Wspomaga gojenie ran i poprawia odporność.

Dzięki zawartym w niej polifenolom działa łagodząco także na układ trawienny, wspomagając metabolizm, regulując przemiany tłuszczów w procesie trawienia. Ponadto substancje te łagodzą dolegliwości związane z chorobami wątroby i trzustki.


Zwiększa odporność skóry na promieniowanie UV, łagodzi skutki chemio- i radioterapii.


Zmniejsza napięcie nerwowe i przyczynia się do redukcji stresu.



ZASTOSOWANIE ARONII:

W ogrodach jako oślina ozdobna. Aronia uprawiana jest coraz częściej jako roślina dekoracyjna, ze względu na liście przybierające jesienią pomarańczową a potem czerwoną barwę. Aronia doskonale nadaje się do uprawy ekologicznej, która w ostatnich latach jest bardzo popularna. Można ją z powodzeniem prowadzić bez użycia chemii, krzewy są bowiem - w przeciwieństwie do innych członków rodziny różowatych - odporne na szkodniki i choroby.

Aronia uprawiana jest w ogrodach działkowych do celów ozdobnych i konsumpcyjnych, robi się z niej soki, nalewki, dżemy, musy, owoce suszy się na zdrowotne herbatki. Owoce aronii spożywane na świeżo są mało smaczne. 

W przemyśle spożywczym wykorzystywana jest do produkcji dżemów, konfitur, soków i nalewek, można jej także użyć jako naturalnego barwnika do przetworów w tym galaretek, likierów, win. 


Aronia wykożystywana jest najwięcej jako roślina lecznicza. Surowiec zielarski – surowcem są świeże lub suszone owoce. Zawierają one dużą ilość antocyjanów, fenolokwasy, garbniki, pektyny, witaminy - dużo witaminy C i P oraz sole mineralne: potas, wapń, fosfor, magnez, żelazo i pierwiastki śladowe: jod, mangan, molibden.

Owoce aronii czarnej, a także sok z nich można polecać w profilaktyce i leczeniu nadciśnienia tętniczego, arteriosklerozie[5], katarze żołądka oraz żylaków odbytu. Owoce aronii zawierają od 1200 do 5000 mg witaminy P, podczas gdy w owocach uprawianych tradycyjnie na terenie Polski zawartość tej witaminy nie przekracza kilkudziesięciu mg. Zaznaczyć należy, że w sokach i mrożonkach witamina ta prawie w pełni zachowuje swoją aktywność.


Suszenie owoców przeprowadza się zaraz po zbiorze rozkładając cienką warstwą w cienistym i przewiewnym miejscu, najlepiej jeżeli jest możliwość rozłożenia owoców na sicie.

Aronia w kuchni - z owoców aronii można przygotować soki, dżemy, powidła, galaretki, marmolady. Sok z aronii może być używany do barwienia innych soków. Bardzo cennym surowcem jest susz z owoców. Po zalaniu wrzątkiem daje napar o pięknym rubinowym kolorze, co świadczy o zachowaniu aktywnej witaminy P. Dzięki dużej zawartości antocyjanów sok z aronii może zastąpić w przemyśle spożywczym barwniki sztuczne. Rozcieńczony 100 razy ma jeszcze intensywnie różową barwę. Świeżo zerwane owoce posiadają cierpki posmak wynikający z zawartości garbników, jeśli jednak zje się je po kilku dniach lub przemrozi w lodówce – unika się tego nieprzyjemnego smaku.

W kosmetyce stosuje się sok z aronii w dużych rozcieńczeniach. Jest pomocny przy oparzeniach słonecznych.

CO ZROBIĆ Z ARONII ?

SOK Z ARONII – najprościej i najszybciej uzyskuje się bogaty w witaminy sok aroniowy w sokowniku – parowniku. Owoce aronii zmieszane z cukrem poddane działaniu gorącej pary wodnej dają znakomity w smaku sok o barwie prawie czarnej. Aby poprawić jego walory smakowe można dodać do niego soku z jabłek lub innych kwaśnych soków. Nie należy uzyskiwać soku przez zasypywanie owoców cukrem w słoju, gdyż efekty będą o wiele gorsze.


KONFITURY Z ARONII – należy je smażyć niezbyt długo. Dla poprawy smaku można dodać soku z cytryny, czarnej porzeczki, kwaśnych odmian jabłek lub kwasku cytrynowego.


PRZECIER - MUS Z ARONII – owoce przeciera się z cukrem, dodając na 1 kg aronii 1 kg cukru. Smak poprawia dodanie jabłek w skali 3 kg aronii i 1 kg jabłek. Przecier należy podgrzać do temperatury 60-70 °C stale mieszając, następnie umieścić w gorących sterylizowanych słoikach.



ARONIA KONSERWOWANA NA GORĄCO – owoce aronii wsypane do cedzaka należy zanurzyć na 2 minuty we wrzącej wodzie. Następnie wkłada się je do misy i zasypuje cukrem 0,5 kg cukru na 1 kg owoców. Owoce z cukrem podgrzewamy do temperatury 90 °C ciągle mieszając i natychmiast rozlewamy do gorących, suchych słojów, które następnie szczelnie zamykamy. Przy dobrej organizacji konserwacja 2 kg owoców trwa 10-15 minut.



Pozdrawiam
Lady BonaFide

www.zdrowadieta.opole.pl

UKRYTA PRAWDA - ELEKTROŚMIECI - CO TO JEST I JAKI MAJĄ WPŁYW NA NASZE ZDROWIE






Każdego roku w krajach rozwiniętych wyrzucanych jest około 50 milionów ton elektrośmieci: komputerów, telewizorów telefonów komórkowych i sprzętu AGD. 75% z tych odpadów znika z oficjalnych rejestrów recyklingowych, wiele z nich ląduje na nielegalnych rynkach w krajach Trzeciego Świata, gdzie zanieczyszcza środowisko. W Ghanie dzieci bawią się demontując złomowane urządzenia elektroniczne pełne toksycznych substancji.



W dzisiejszych czasach elektrośmieci stają się problemem spędzającym sen z powiek ekologom. Jeszcze kilka lat temu produkowaliśmy znacznie mniej tego typu odpadów. W przeciętnym gospodarstwie domowym sprzęt elektryczny i elektroniczny wymieniało się średnio raz na kilkanaście lat. Dzisiaj, wielu z nas decyduje się na kupno lub zmianę urządzeń elektrycznych i elektronicznych nawet co sezon.



CO TO SA ELEKTROŚMIECI - ELEKTROODPADY  ?
Elektrośmieci to zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny. Są nimi zużyte, przestarzałe lub zepsute pralki, lodówki, komputery, telefony, świetlówki i żarówki energooszczędne, telewizory, sprzęt audio, żelazka, telefony, wiertarki i inne podobne sprzęty zasilane na prąd lub na baterie.
Elektro-odpady nie mogą być wyrzucane łącznie z innymi odpadami ponieważ zawierają liczne substancje szkodliwe oraz trujące. Zasady postępowania z elektro-odpadami i prowadzenia ich odzysku regulowane są przez przepisy krajowe i unijne.
Wielkogabarytowe urządzenia AGD: chłodziarki, lodówki, zamrażarki, pralki, suszarki do ubrań, zmywarki, kuchenki elektryczne, piekarniki, grzejniki elektryczne oraz klimatyzatory i wentylatory
Małogabarytowe urządzenia AGD: odkurzacze, maszyny dziewiarskie, żelazka, tostery, frytkownice, rozdrabniacze, miksery, młynki do kawy, noże elektryczne, suszarki, depilatory, golarki, zegarki oraz wagi
Sprzęt teleinformatyczny i telekomunikacyjny: komputery, drukarki, laptopy, kopiarki, kalkulatory, faksy, terminale, aparaty telefoniczne - tradycyjne i komórkowe
Sprzęt RTV: radioodbiorniki, telewizory, dyktafony, magnetofony, kamery, video, dvd, sprzęty hi-fi, wzmacniacze i instrumenty muzyczne
Sprzęt oświetleniowy: świetlówki, żarówki energooszczędne, lampy wyładowcze oraz żyrandole
Narzędzia elektryczne i elektroniczne: wiertarki, piły, maszyny do szycia , narzędzia do obróbki drewna i metalu, narzędzia do nitowania, skręcania, spawania, lutowania, rozpylania oraz kosiarki
Zabawki, sprzęt relaksacyjny i sportowy: kolejki elektryczne, tory wyścigowe, gry video, kieszonkowe gierki, komputerowo sterowane urządzenia do ćwiczeń sportowych, automaty na żetony
Przyrządy medyczne: sprzęt do dializoterapii, radioterapii, badań kardiologicznych, wentylacji płuc, zamrażarki laboratoryjne, testery płodności i inne elektryczne urządzenia medyczne
Przyrządy do kontroli: czujniki dymu, regulatory ciepła, termostaty, urządzenia pomiarowe i panele kontrolne
Automaty do wydawania: napojów, słodyczy oraz bankomaty 

SZKODLIWE ZWIĄZKI W ELEKTROŚMIECIACH





►Rtęć jest zawarta w niektórych świetlówkach. Jest to metal bardzo szkodliwy, który po przeniknięciu do organizmu powoduje uszkodzenie nerek, zaburzenia wzroku, słuchu, mowy, i koordynacji ruchów, deformuje kości i może być przyczyną zmian nowotworowych.
►Ołów jest wykorzystywany w elektronice jako składnik stopów lutowniczych i szkła kineskopowego. 

Ma właściwości toksyczne i rakotwórcze. Wchłonięty do organizmu, najpierw dostaje się z krwią do wątroby, płuc, serca i nerek, potem gromadzi się w skórze i mięśniach. Ostatecznie kumuluje się w tkance kostnej i niszczy szpik.
►Związki bromu stosowane są w komputerach. Po przeniknięciu do środowiska powodują u ludzi i zwierząt schorzenia układu rozrodczego oraz problemy neurologiczne.
►Chrom stosuje się do powlekania elementów metalowych, aby je chronić przed korozją. Pierwiastek jest też zawarty w luminoforze lamp kineskopowych. Zatrucie chromem objawia się zaburzeniami układu krążenia oraz układu oddechowego, chorobami skóry i alergią.
►Kadm jest obecny w akumulatorach urządzeń elektrycznych. Zaburza czynności nerek i funkcje rozrodcze, powoduje chorobę nadciśnieniową, wywołuje zmiany nowotworowe, zaburza metabolizm wapnia, powodując deformację kości.
►Nikiel, gdy się przedostanie do organizmu w dużym stężeniu, uszkadza błony śluzowe, obniża poziom magnezu oraz cynku w wątrobie, powoduje zmiany w szpiku kostnym oraz może się przyczyniać do zmian nowotworowych.
►PCB (związki chemiczne) pełnią w urządzeniach funkcje chłodzące, smarujące i izolujące. Po przedostaniu się do organizmu zalegają w tkance tłuszczowej, powodując m.in.. uszkodzenia wątroby, anomalie reprodukcyjne, osłabienie odporności, zaburzenia neurologiczne i hormonalne.
►R-12, czyli freon, to gaz syntetyczny zawarty w klimatyzatorach i lodówkach, w których pełni funkcję chłodniczą. Jest szczególnie szkodliwy dla warstwy ozonowej. Od 1998 roku nie wolno go stosować w urządzeniach elektrycznych, nadal jednak można go znaleźć w starszym sprzęcie.
►Azbest jest używany w urządzeniach elektrycznych i elektronicznych, m.in.. ze względu na właściwości izolacyjne. Jest jednak przyczyną wielu groźnych chorób, np. pylicy azbestowej, raka płuc i nowotworu międzybłoniaka opłucnej.

źródło: 
Fundacja Nasza Ziemia http://www.naszaziemia.pl/
http://www.eko-samorzadowiec.pl/

Pozdrawiam
Lady BonaFide
www.zdrowadieta.opole.pl

UKRYTA PRAWDA - CHEMIA W ŻYWNOŚCI / E - DODATKI / SZTUCZNE SŁODZIKI grupa E900



W obecnych czasach, modne stają się bezcukrowe napoje oraz rózne preparaty dietetyczne, w tym odżywki dla sportowców, odzywki dla dzieci, w których w miejsce cukru stołowego czy syropów glukozowo-fruktozowych wprowadza się syntetyczne substancje słodzące. W prasie i internecie pojawiają się informacje związane z podejrzewaną szkodliwością niektórych substancji słodzących. Są one dopuszczana do stosowania w środkach spożywczych i lekach.


Jednak powszechnie dodawane do żywności sztuczne substancje słodzące - zamienniki cukru mają bardzo niekorzystny wpływ na nasz organizm. Obecnie ilość większości substancji słodzących w produktach jest ograniczona przez prawo europejskie. Również przy spożyciu indywidualnym produktów słodzonych i słodzików zaleca się raczej stosowanie ich z umiarem lub wcale. Wraz z rozwojem badań słodziki budzą bowiem coraz więcej wątpliwości. Dotyczy to m.in. popularnej niegdyś sacharyny, która ze względu na potencjalnie rakotwórcze działanie jest wycofywana z rynku. Nie jesteśmy też w stanie przewidzieć długotrwałych skutków stosowania słodzików.

Stosowanie niektórych substancji słodzących zamiast cukru w produktach nie wynika z ich wyższości ale są po prostu  dla producenta tańsze w użyciu masowym. 



Czym są sztuczne słodziki ? To substancje, które mają nadać słodki smak jednak nie zawierać znacznej ilości kalorii. 

► Aspartamu nie wolno podgrzewać powyżej 100°C – powstają wtedy szkodliwe związki i pojawia się metaliczny posmak. Nie mogą go używać kobiety ciężarne i chorzy na fenyloketonurie, gdyż zawiera w swym składzie aminokwas fenyloalanine.

► Acesulfam K natomiast uznawany jest za najbezpieczniejszy i najbardziej uniwersalny środek słodzący. Może być stosowany zarówno w produktach zimnych, jak i do słodzenia herbaty czy kawy. Acesulfam w połączeniu z aspartamem szybciej daje słodki smak, przez co w mieszance można użyć ich mniej.

E 950 acesulfam K (acesulfam potasowy)
To syntetyczny słodzik, heterocykliczny związek chemiczny stosowany jako słodzik około 150 razy słodszy od sacharozy. Wzmacnia również smak i zapach. W temperaturze pokojowej związek ten występuje w postaci białych kryształów, rozpuszczalnych w wodzie. Odporny na temperaturę sterylizacji oraz pieczenia chleba. Szybko wywołuje krótkotrwałe odczucie słodkości. Występuje pod symbolem E950 i jest naprawdę powszechnie stosowany zwłaszcza w produktach, w których umieszcza się  napis BEZ CUKRU - SUGAR FREE. Taki napis gwarantuje większą sprzedaż produktu !!!  Posiadają go niskokaloryczne produkty spożywcze, w tym guma do żucia. Acesulfam znajduje się także w produktach do higieny jamy ustnej - pasty do zębów, płyny do płukania ust. 

Dopuszczalna dzienna dawka jaką można bez żadnych negatywnych skutków zdrowotnych ciągu doby  wynosi do 9 - 15mg na kg masy ciała*, czyli biorąc pod uwagę potencjał słodzący jest to dawka raczej wysoka (słodkością odpowiada mniej więcej 150 - 250g cukru stołowego. Jest uważany za nieszkodliwy, ale niektórzy naukowcy twierdza, że testy bezpieczeństwa nie były dobrze przeprowadzone i produkt został dopuszczony do użycia w przemyśle spożywczym. Istnieje też informacja, że spożywany w nadmiernych ilościach, może prowadzić do chorób układu nerwowego, raka płuc, białaczki, nadpobudliwość, bóle głowy, odnotowano także przypadki chorób układu oddechowego i nowotwory u zwierząt.


►  E 951 aspartam 
To syntetyczna substancja słodząca, znacznie słodsza od cukru. aspartam – jest około 200 razy słodszy od cukru i ma znacznie mniejszą zawartość kaloryczną, nie posiadająca wartości odżywczych. to także substancja słodząca i wzmacniacz smaku i zapachu. Wiadomo  już o jego szkodliwym działaniu na organizm, jednak nadal producenci żywności umieszczają go w niskokalorycznych produktach spożywczych np.  gumie do żucia, napojach dietetycznych, kawie rozpuszczalnej, nawet w niektórych przeznaczonych dla dzieci. Maksymalna dzienna dawka to 40 mg na kilogram masy ciała. Jeden z bardziej kontrowersyjnych dodatków do żywności. Przy nadmiernym spożyciu jest posądzany o powodowanie raka mózgu, płuc i piersi, ponadto białaczki i chorób układu nerwowego. Osoby chore na fenyloketonurię nie powinny w ogóle używać aspartamu. Stosowany jest nawet w lekarstwach. Kobiety w ciąży powinny wystrzegać się tego słodzika.  Niewskazany dla osób w wrażliwym przewodem pokarmowym. 


Występowanie: napoje bez cukru, dietetyczne produkty mleczne, soki owocowe bez cukru, desery bez cukru, wybory cukiernicze, piwa bezalkoholowe, dżemy, marmolady, musztardy, galaretki, sosy, konserwy rybne, pieczywo, płatki zbożowe;

Działanie: ten słodzik powoduje bóle głowy, depresję, zmęczenie, nadpobudliwość, agresję, migrenę, zawroty głowy, może powodować białaczkę, choroby układu nerwowego, raka płuc, raka piersi.

► E 952 cyklaminian sodu 
To syntetyczna substancja słodząca, w testach na zwierzętach podawanie dużych dawek najpierw doprowadziło do powstania nowotworu lecz nowsze badania tego nie potwierdziły. Pojawiły się również informację, że częste stosowanie może doprowadzić do pogorszenia zdrowia przy takich chorobach jak Parkinson, epilepsja. Dopuszczalne dzienne spożycie to 11 mg na kilogram masy ciała. Ze względu na powyższe informacje, mimo że nie do końca pewne, lepiej znacznie ograniczyć jego stosowanie a najlepiej wykluczyć.

► E 953 izomaltoza 
To sztuczna niskokaloryczna substancja słodząco zagęszczająca stosowana jako słodzik. 
Występowanie: Izomaltoza dodawana jest do bezalkoholowych napojów bez dodatku cukru, dietetycznych produktów mlecznych, soków owocowych o obniżonej kaloryczności, deserów, wyrobów cukierniczych, cukierków, gumy do żucia, piwa bezalkoholowego, dżemów, marmolad, galaretek, wafli, pieczywa, śniadaniowych przetworów zbożowych, musztardy, sosów i likierów. Dzienna dopuszczalna dawka to 50 g. Izomaltoza zaliczana jest do substancji nieszkodliwych. 
Działanie: Nadmiar tego środka powyżej 20 g jednorazowo może prowadzić do biegunki i podrażnień żołądka. 


► E 954 sacharyna  
Występuje jako sacharynian sodu, potasu i wapnia.  To sztuczny słodzik, słodszy od cukru. Sacharyna jest 300-500 razy słodsza niż cukier, ale ma lekko gorzki smak.  Ma nie powodować próchnicy i nie posiada własności odżywczych. Dodawany jest do wielu produktów spożywczych np. deserów, wyrobów cukierniczych, napojów bezalkoholowych czy produktów dietetycznych. Ta substancja słodzona często spotykana jest również w dietetycznych napojach bezalkoholowych oraz w niektórych preparatach farmaceutycznych. Maksymalna dzienna dawka spożycia do 5 mg na kilogram masy ciała.  W latach 60 i 70 był uznawany za rakotwórczy i w niektórych państwach zakazany (np. Kanadzie) natomiast w USA wymagano podawania informacji na produktach o możliwym działaniu rakotwórczym (nowotwór pęcherza). Kolejne badania nie dały jednak jednoznacznej odpowiedzi. Jak dla mnie nie warto ryzykować i lepiej nie spożywać.


Występowanie: napoje bez cukru, dietetyczne produkty mleczne, soki owocowe bez cukru, desery bez cukru, wybory cukiernicze, piwa bezalkoholowe, dżemy, marmolady, musztardy, galaretki, sosy, konserwy rybne, pieczywo, płatki zbożowe; jako dodatek do produktów dla dietetyków;

Działanie: może powodować nowotwory pęcherza.

► E 955 sukraloza 
To słodzik niedostarczający kalorii do organizmu, sam w sobie nie jest niebezpieczny ale rozkłada się w organizmie na toksyczne chloroglukozę i chlorofruktozę. Podobną są one niebezpieczne ale w większych ilościach niż spożywane przez człowieka. Nadmierna ilość może powodować kurczenie się grasicy, powiększenie nerek i wątroby.

Słodziki zyskały ogromną popularność na rynku spożywczym,  ale w nadmiernej ilości mogą być szkodliwe dla organizmu i wywołują różne skutki uboczne. Dlatego też rezygnując z cukru na rzecz słodzików warto zachować zdrowy rozsądek. Najlepszym rozwiązaniem jest zastąpienie cukru i sztucznych - syntetycznych słodzików - produktami słodzącymi naturalnego pochodzenia np. syrop z agawy, miód, syrop z orkiszu, syrop jęczmienny, ryżowy, klonowy, syrop z winogron i jabłek, ksylitol - cukier brzozowy, stewia. Jednak każdy rodzaj cukru i słodu należy dawkować rozsądnie, nie przesadzać ze spożywaniem. 


Jeszcze kilka lat temu według zaleceń WHO maksymalna dzienna dawka cukrów dodanych (added sugar) w diecie 2000 kcal wynosiła 50 g, czyli ok. 10 łyżeczek. W tej chwili norma podawana przez WHO spadła już o połowę (25 g, co ma stanowić maksymalnie 10% kalorii). American Heart Foundation rekomenduje nie więcej niż:
36 g (9 łyżeczek) w codziennej diecie mężczyzn
20 g (5 łyżeczek) w diecie kobiet

12 g (3 łyżeczki) w przypadku dzieci 

3 - 5 łyżeczek to niewiele, biorąc pod uwagę fakt, że w przetworzonej żywności cukier ukrywa się niemal wszędzie. Jak łatwo przekroczyć te normy? wystarczy spojrzeć na etykiety produktów spożywczych. 

W ciągu jednego dnia przeciętne polskie dziecko potrafi zjeść 10-krotnie więcej cukru, niż podaje norma.  To ponad pół szklanki cukru w czystej postaci dziennie !

Źródło:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24965331
http://www.foodexpert.pl/artykul/95,substancje-slodzace-sztuczne
https://pl.wikipedia.org/wiki/Substytuty_cukru
http://portal.abczdrowie.pl/dzienne-zapotrzebowanie-na-weglowodany
Borawska; Słodziki - czy na pewno są bezpieczne? ; moja cukrzyca.org



Pozdrawiam
Lady BonaFide
www.zdrowadieta.opole.pl

ORZECHY / NASIONA - ZDROWIE I SKŁADNIKI ODŻYWCZE Z ORZECHÓW





Odmian orzechów jest bardzo wiele. Każdy o specyficznym smaku i aromacie, przez co znajdują szereg możliwości wykorzystania w kuchni. Orzechy mają mnóstwo składników odżywczych, które mają wpływ na prawidłowe funkcjonowanie naszego organizmu. Ponadto, orzechy zawierają wiele witamin i składników mineralnych, takich jak magnez, potas czy fosfor. Już 30 g orzechów lub migdałów zaspokaja dzienne zapotrzebowanie organizmu na witaminę E oraz magnez. Warto włączyć orzechy do zdrowej diety, bo dzięki witaminie E przyczyniają się do poprawy wyglądu skóry, wzmacniają włosy i paznokcie. Orzechy laskowe obniżają poziom cukru we krwi, pozytywnie wpływają na pamięć i koncentrację oraz mają działanie antydepresyjne. Skutecznie przeciwdziałają smutkom i lękom, dlatego zaleca się je osobom przemęczonym i mającym skłonność do melancholii czy depresji.


Orzechy mają dużo tłuszczu i kalorii, ale są to korzystne dla zdrowia nienasycone kwasy tłuszczowe, które regulują metabolizm i zapobiegają gromadzeniu się zbędnej tkanki tłuszczowej. Kwasy tłuszczowe  mają właściwości  przeciwzakrzepowe. Kilka orzechów wystarczy, by dostarczyć organizmowi niezbędnej dziennej dawki tych kwasów. Szczególnie cenny jest kwas alfa-linolowy zawarty w orzechach włoskich oraz ubichinon, którego bogatym źródłem są migdały. Obydwa związki przyczyniają się do obniżenia poziomu „złego” cholesterolu we krwi LDL. Orzechy zapobiegają wielu chorobom, działają dobroczynnie nie tylko na serce, ale także na naczynia krwionośne. 

Wysoka zawartość witamin z grupy B i witaminy E korzystnie wpływa na pracę mózgu i kondycję skóry. Ze względu na dużą ilość białka są bardzo ważnym elementem w diecie wegetarian i wegan.

Jeśli starasz się odbudować strukturę włosów i chcesz przywrócić im blask, w twojej diecie nie może zabraknąć orzechów włoskich. Wiele problemów związanych z włosami, np. ich przerzedzenie, wypadanie czy swędzenie skóry głowy, często wynikają z niedoborów kluczowych witamin i minerałów. Włosy dla zdrowia i rozwoju wymagają regularnych dostaw białka, glukozy, witamin i minerałów.  Miedź zawarta w orzechach, odpowiada za pigmentację włosów, mogą nie tylko odżywić nasze włosy, ale również zahamować ich siwienie. 

Warto więc jeść garść orzechów dziennie. Można włączyć je do codziennego jadłospisu, choćby pod postacią zdrowego i pożywnego musli. Największą wartość odżywczą mają orzechy nieprzetworzone, pozbawione wszystkich dodatków – stawiajmy na te naturalne, bez dodatków. Lepiej zrezygnować z orzeszków solonych,  w czekoladzie, karmelu, miodzie i papryce. Takie dodatki dostarczają dostarczają dodatkowych kalorii, solone zaś – sodu, którego i tak zjadamy za dużo.

Naukowo udowodniono, że osoby jadające orzechy w różnej postaci pięć razy w tygodniu są o ponad 20% mniej narażone na choroby serca i nowotwory. 

ORZECHY WŁOSKIE

Wartość energetyczna – 645 kcal
Tłuszcz – 60 g
Białko – 16 g 
Węglowodany – 18 g 


W 15% składają się z wysokowartościowego białka, dlatego tak jak migdały i nerkowce są ważnym składnikiem diety wegetariańskiej. Wyróżniają się rekordową zawartością wielonienasyconych kwasów tłuszczowych - już 3 orzechy włoskie pokrywają dzienne zapotrzebowanie na kwasy omega-3. Są też bogatym źródłem witaminy B6. Dzięki wysokiej zawartości kwasu foliowego orzechy włoskie polecane są kobietom w ciąży. Kaloryczność orzechów włoskich: 645 kcal/100 g.

Są wysokokaloryczne, ale nie są to puste kalorie. Zawierają kwas elagowy, który podnosi odporność, a także chroni przed nowotworami. Ze względu na zawartość kwasu foliowego są zalecane kobitom w ciąży, a z powodu wysokiej zawartości fosforu są dobre dla uczniów – wspomagają pracę mózgu. Oprócz żelaza zawierają witaminę B6 oraz witaminę E, która wpływa na produkcję i jakość czerwonych krwinek. Bardzo zdrowa jest nalewka z orzechów włoskich stosowana w dolegliwościach żołądkowych, biegunkach bakteryjnych, czy zatruciach – wykazuje działanie silnie bakteriobójcze.




ORZECHY LASKOWE
Wartość kaloryczna – 630 kcal
Tłuszcz – 61 g
Białko – 15 g 
Węglowodany – 17 g 


Orzechy laskowe są to owoce leszczyny. Zawierają dużo nienasyconych kwasów tłuszczowych, w większości jednonienasyconych. Udowodniono, że kwasy tłuszczowe jednonienasycone obniżają poziom "złego" cholesterolu, a podnoszą frakcję HDL - spożywanie orzechów laskowych i wytłaczanego z nich oleju jest więc zalecane w profilaktyce miażdżycy. 

Orzechy laskowe, podobnie jak wszystkie orzechy, są bogate również w argininę - aminokwas, który przekształca się w tlenek azotu w organizmie, przez co zwiększa światło naczyń krwionośnych poprzez rozluźnienie ich mięśni gładkich. Poza tym zawarta w nich witamina E zapobiega sklejaniu się płytek krwi, a tym samym zapobiega zakrzepom. W związku z tym orzechy laskowe można włączyć do diety zapobiegającej chorobom układu sercowo-naczyniowego.

W orzechach laskowych można znaleźć także niemało witamin z grupy B, które wzmacniają nerwy, potasu, który obniża ciśnienie, oraz wapnia i fosforu - pierwiastków, które odpowiadają za mocne kości i zęby. 

Orzechy te są również bogate w witaminę E (15 mg/100 g - 100% dziennego zapotrzebowania) czyli "witaminy młodości i płodności oraz cenny kwas foliowy niezbędny dla prawidłowego rozwoju płodu. Orzechy laskowe są skarbnicą potasu (680 mg/100 g), który reguluje ciśnienie krwi. Ponadto zawierają sporo błonnika (9.7 mg/100 g) Kaloryczność orzechów laskowych: 640 kcal/100 g. 

Współczesna fitoterapia poleca orzechy laskowe na kaszel. Wystarczy dodać rozdrobnione orzechy do mleka lub wody z miodem i taką mieszankę wypić. 



MIGDAŁY
Wartość energetyczna 100 g – 570 kcal
Tłuszcz – 52 g 
Białko – 20 g 
Węglowodany – 20 g 


Sprzedawane są w całości (ze skórką lub bez), w postaci płatków lub słupków, a także mielone, czasem można kupić migdały w łupinach. Zawierają najwięcej witaminy B6, witaminy E niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania skóry, zwiększającej ochotę na seks i opóźniającej procesy starzenia. Migdały wyróżniają się też najniższą zawartością nasyconych kwasów tłuszczowych i najwyższą - błonnika (12,5%). Kaloryczność migdałów: 579 kcal/100 g.

Są bogate w Nienasycone Kwasy Tłuszczowe, które mają właściwości przeciwzakrzepowe i obniżającego poziom tzw. złego cholesterolu LDL. Migdały w ponad 20% składają się z białka (więcej protein wśród orzechów mają tylko fistaszki). Są bogatym źródłem magnezu, który chroni przed stresem (270 mg/100 g, tj. 80% dziennego zapotrzebowania na ten pierwiastek) i fosforu. 

Poleca się je osobom cierpiącym na nadkwasotę oraz kobietom w ciąży, ponieważ łagodzą nudności. Migdały zawierają potas, dlatego ich regularne spożywanie chroni przed nadciśnieniem. Są źródłem witaminy B2, która jest bardzo istotna w procesach przemiany materii.



ORZECHY PISTACJOWE
Wartość kaloryczna – 580 kcal
Tłuszcz – 50 g 
Białko – 20 g 
Węglowodany – 25 g 


Są nasieniem ukrytym w szarawej pestce (łupinie) drzewa pistacjowego. Zawierają dużo białka (20%), są wyjątkowo bogate w beta-karoten (250 mcg), potas (1000 mg w 100 g - 1/3 dziennego zapotrzebowania), witaminę B6 (do zaspokojenia dziennego zapotrzebowania na tę witaminę wystarczy 75 g pistacji) i witaminę B1. Orzeszki pistacjowe zawierają luteinę, która ma dobroczynne działanie na kondycję oczu. Co prawda nie są zabronione u kobiet w ciąży, jednak nie powinny one jeść więcej pistacji niż kilka sztuk dziennie.



ORZECHY NERKOWCA

Wartość energetyczna – ok. 500 kcal 
Tłuszcz – 44 g 
Białko – 18 g 
Węglowodany – 30 g 


Owoce drzewa nazywanego nanerczem, pochodzącego z Brazylii. Drzewo to ma niezwykłe owoce - wyglądem przypominają jabłka, z których zwisają orzechy o nerkowatym kształcie. Delikatnie słodki i lekko migdałowy miąższ uważany jest za najsubtelniejszy wśród wszystkich orzechów. Nerkowce zawierają dużo białka (18%), magnezu, fosforu, cynku i żelaza a także w witaminy A, D, E.


Działają antynowotworowo. Zawierają wielonienasycone kwasy tłuszczowe, co chroni tętnice przed powstawaniem miażdżycy i redukuje poziom tzw. złego cholesterolu LDL. Są wyjątkowo miękkie, dlatego mogą je jeść nawet osoby, które mają problemy z uzębieniem. Mogą chronić przed cukrzycą typu II, a wyciąg z orzechów nerkowca poprawia wrażliwość tkanek na insulinę. 

Najsmaczniejszy orzech świata jada się przeważnie bez żadnego przetwarzania, jako przekąskę lub dodatek do ciast, sałatek i deserów. Orzech nerkowca to stały składnik wielu potraw dalekowschodnich. 



ORZECHY PEKAN

Wartość kaloryczna – 692 kcal
Tłuszcz –  72 % 
Białko –  9 %



Są podobne do orzechów włoskich, ale z większą ilością składników odżywczych. Mają około 5 cm wielkości oraz słodki i jednocześnie delikatny smak. Orzechy pekan uprawiane są obecnie przede wszystkim w Ameryce Północne. Zwane bywają również orzeszkami amerykańskimi. Ich miąższ ma kształt podobny do orzecha włoskiego, są jednak słodsze, bardziej delikatne i maślane w smaku. Zawierają wyjątkowo dużo tłuszczu (72%) - przez co są bardzo kaloryczne - a mało białka (9%). Tak jak orzechy laskowe pekany mają dużo jednonienasyconych kwasów tłuszczowych, ale też sporo wielonienasyconych. Bogate są bowiem w białko, błonnik, węglowodany, witaminy z grupy B, C, K i dużą dawkę witaminy E oraz wapń, żelazo, magnez, potas, sód i kwas elagowy. Zjedzenie kilku z nich dostarcza ponad 20 proc. dziennego zapotrzebowania na cynk, podobnie jest w przypadku witaminy B1. Produkty te zawierają też około 70 proc. nienasyconych kwasów tłuszczowych oraz antyoksydanty. Dlatego też regularne spożywanie orzechów pekan zmniejsza ryzyko zachorowania na nowotwory. Ponadto składniki, zawarte w tych orzechach przyczyniają się do zwiększenia odporności organizmu, obniżenia poziom złego cholesterolu oraz poprawienia metabolizmu.. Są bogatym źródłem cynku - 100 g pekanów zaspokaja 60% dziennego zapotrzebowania na ten minerał. Stosuje się je podobnie jak orzechy włoskie - zmielone do ciast, kremów, co nadaje im delikatny korzenny smak, całe do dekoracji lub jako przekąskę. 


ORZECHY ZIEMNE
Wartość kaloryczna – 603 kcal
Tłuszcz – 50 g 
Węglowodany – 14 g 
Białko – 26 g


Inaczej fistaszki, orzeszki ziemne bo dojrzewają pod ziemią. Botanicznie należą do tej samej grupy roślin, w której jest groch, fasola, soja. Przypominają orzechy pod względem smaku i ilości tłuszczu. Orzechy występują w wielu różnych odmianach, dlatego każdy z łatwością znajdzie taki rodzaj orzechów, który będzie mu odpowiadał. Jeśli nie jesteś na nie uczulony, koniecznie włącz orzechy do swojej diety. Wyróżniają się rekordową ilością witaminy B3 (niacyny) - jej niedobór powoduje pelagrę, na którą narażone są m.in. osoby nadużywające alkoholu. Są też bogate w witaminę E i kwas foliowy, jednak nie są polecane kobietom w ciąży, ponieważ często wywołują reakcje alergiczne. Lepiej unikać orzeszków ziemnych prażonych i solonych, a kupować naturalne w łupinach. 


WAŻNE

► łupiny chronią orzechy od ciepła, powietrza, światła i wilgoci, spowalniając procesy utleniania, dlatego najlepiej kupować całe orzechy i rozłupywać je tuż przed spożyciem

► orzechy łuskane nie są zbyt trwałe - trzeba je przechowywać szczelnie zamknięte w chłodnym, ciemnym i suchym miejscu

►zdrowsze są surowe orzechy - prażenie czy pieczenie pozbawia ich części antyoksydantów




TEMATY NA TOPIE

RELAX - AFIRMACJE - MUZYKA

KATEGORIE

AFIRMACJE AFIRMACJE ZDROWIA AFORYZMY / SENTENCJE / DOBRE MYŚLI BAKTERIE BÓLE GŁOWY CENNE SKŁADNIKI CHEMIA W ŻYWNOŚCI CIAŁO DANIA WEGAŃSKIE DANIA Z MAKARONU DANIA ZE STRĄCZKÓW DESERY/CIASTA DIETY DLA ZDROWIA DIETY LECZNICZE DIETY NA DOBRY HUMOR DIETY NA URODĘ DIETY ODCHUDZAJĄCE DIETY PRODUKTOWE DIETY ROZDZIELNE DIETY ROZGRZEWAJĄCE DIETY ZASADOWE DOMOWA APTECZKA DOMOWE KISZONKI DOMOWE KOSMETYKI DOMOWE PRZETWORY DOMOWE SPOSOBY NA EKOLOGIA ELEKTROSMOG ELEKTROŚMIECI FLAWONOIDY FRUKTOZA GOFRY GREEN FOODS HERBATKI / NAPARY KAWA ZBOŻOWA KOKTAJLE / SMOOTHIES KWASY TŁUSZCZOWE LAMPA SOLNA MASECZKI MEDYTACJA MINERAŁY MLEKO ROŚLINNE MLEKO ZWIERZĘCE MŁODY JĘCZMIEŃ MUDRY NA SUROWO / RAW NALEŚNIKI NAPOJE NAPOJE/KOKTAJLE NASZE ZDROWIE ODKWASZENIE ORGANIZMU ODPORNOŚĆ OLEJ KOKOSOWY OLEJ KONOPNY OLEJ LNIANY OLEJE ROŚLINNE OLEJKI NATURALNE OLIWA Z OLIWEK ORZECHY/NASIONA OSTROPEST PLAMISTY OWOCE PASTY PASTY/SMAROWIDŁA PESTO / SOSY PIEROGI / KLUSKI PORADNIK DOMOWY POWIETRZE PRZEPISY RAW FOOD RELAKS / HARMONIA RYBY SAŁATKI/SURÓWKI SAMOUZDRAWIANIE SERY/SERKI/TWAROGI SIŁA UMYSŁU SKÓRA SMACZNE PRZEPISY SOCZEWICA SOKI STREFA BÓLU STRES STYL ŻYCIA SUBSTANCJE SZKODLIWE SUPER ŻYWNOŚĆ SUPERFOOD SUROWE SOKI SYROP GLUKOZOWO-FRUKROZOWY ŚNIADANIA ŚWIADOMY ODDECH ŚWIAT ZWIERZĄT TRAN UKRYTA PRAWDA URODA WARZYWA WEGANIZM WEGETARIANIZM WĘGLOWODANY WITAMINY WITARIANIZM WŁOSY WODA WODA JONIZOWANA WODA LECZNICZA WODA STRUKTURALNA ZASADY ODŻYWIANIA ZATRUTE POWIETRZE ZDROWA WODA ZDROWA ŻYWNOŚĆ ZDROWE ODŻYWIANIE ZDROWE POWIETRZE ZDROWIE ZDROWY SEN ZIELONA ŻYWNOŚĆ ZIOŁA I PRZYPRAWY ZIOŁA W KUCHNI ZRÓB TO SAMA ZUPY ŻYWNOŚĆ GMO

ARTYKUŁY MIESIĄCA

ZNAJDZIESZ MNIE NA

Mikser Kulinarny - przepisy kulinarne i wyszukiwarka przepisów
Vegespot.pl - Przepisy wegetariańskie
LadyBonaFide. Obsługiwane przez usługę Blogger.