CENNE SKŁADNIKI - WITAMINY - ROZPUSZCZALNE W WODZIE - KWAS FOLIOWY

Kwas foliowy (folacyna)

Wpływ na organizm: Kwas foliowy jest regulatorem metabolizmu w organizmie, jest składnikiem koenzymów. Bierze udział w biosyntezie puryn i pirymidyn. Uczestniczy również w procesach podziałowych. Wraz z witaminą B12 reguluje tworzenie i proces dojrzewania erytrocytów. 

Niedobór kwasu foliowego w naszym organizmie powoduje niedokrwistość megaloblastyczna, ciężkie zaburzenia formowania układu nerwowego u płodu ( niezbędny w I trymestrze ciąży), bezsenność, słaby sen, nadpobudliwość, osłabienie wchłaniania związków odżywczych z przewodu pokarmowego

Źródła pokarmowe: wątroba, drożdże, mleko, sery dojrzewające, drób, ziemniaki, płatki kukurydziane, ryby, owoce (banany, truskawki, kiwi), warzywa (brukselka, kalarepa, pomidor, szpinak, fasola, groch, soja

CENNE SKŁADNIKI - WITAMINY - ROZPUSZCZALNE W WODZIE C

Witamina C (kwas askorbinowy)

Wpływ na organizm: Witamina C ma silne właściwości przeciw utleniające, jest reduktorem zwalczającym wolne rodniki. Wspomaga tym samym działanie witaminy E. Uczestniczy w syntezie kolagenu, przyspieszając tym samym procesy gojenia się ran. Bierze też udział w syntezie hormonów nadnerczy. Pobudza przyswajanie żelaza i uczestniczy w procesach krwiotwórczych. Podnosi znacznie siły obronne organizmu, wzmaga odporność na infekcje. Ma właściwości bakteriostatyczne i bakteriobójcze. 

Niedobór w organizmie: Zaburzenia w tworzeniu kolagenu, zaburzenia odporności i zwiększenie podatności na infekcje, zmiany w metabolizmie kwasów tłuszczowych, apatia, osłabienie, zmęczenie, obniżenie apetytu, szkorbut ( gnilec) – podrażnienie, krwawienie z dziąseł, obrzęki, a nawet wypadanie zębów, choroba ta znana już w starożytności, była istną plagą marynarzy, podczas dalekomorskich podróży obserwowano masowe zachorowania. 

Źródła pokarmowe: czarna porzeczka, papryka czerwona, kalafior, szpinak, truskawki, kiwi, cytryna, pomarańcze, kapusta, pomidory, ziemniaki, jabłka, ogórki, śliwki, gruszki.

CENNE SKŁADNIKI - WITAMINY - ROZPUSZCZALNE W WODZIE B

Witamina B1 (tiamina)

Wpływ na organizm: Witamina B1 jest regulatorem przemian metabolicznych, podstawowego związku energetycznego, jakim jest glukoza, w związki wysokoenergetyczne. Jej działanie jest niezbędne w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego, serca i mięśni. Witamina B1 jest również zaangażowana w produkowanie czerwonych krwinek. 

Niedobór w organizmie: zaburzenia funkcji centralnego układu nerwowego objawiające się osłabieniem, zmęczeniem, obniżeniem koncentracji a nawet sprzyja powstawaniu depresji. Niewydolność układu krążenia, zaburzenia akcji serca, zaburzenia ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, spadek masy ciała. Skrajna awitaminoza powoduje chorobę beri-beri, której objawami są zaburzenia pracy komórek nerwowych i włókien mięśniowych, drżenie, niewydolność krążenia.

Źródła pokarmowe: wątroba, produkty zbożowe, mięso, rośliny strączkowe, orzechy, drożdże, ryby, jaja, owoce, warzywa

Witamina B2 ( ryboflawina )

Wpływ na organizm: Witamina B2 pełni rolę w procesach utleniania i redukcji. Zapewnia prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Przy udziale witaminy A wpływa na rozwój błon śluzowych wielu narządów m.in. dróg oddechowych, naczyń krwionośnych oraz skóry. Uczestniczy również w metabolizmie i przemianach aminokwasów, w produkowaniu związków wysokoenergetycznych. 

Niedobór w organizmie: pogorszenie ostrości wzroku, łzawienie, łatwe męczenie się oczu i wypadanie włosów, kłopoty z koncentracją, zawroty głowy, bezsenność, pękanie błony śluzowej jamy ustnej, pleśniawki, zajady jamy ustnej, pelagra, choroby układu nerwowego, łuszczące się okolice nosa i ust

Źródła pokarmowe: drożdże, wątroba, mleko, płatki owsiane, szpinak, mięso wieprzowe, jaja, marchew, produkty zbożowe, ser żółty, makrela

Witamina B6 ( pirydoksyna )

Wpływ na organizm: Witamina B6 jest regulatorem syntezy wielu białek w organizmie (ponad 60). Są to przede wszystkim, białka związane z prawidłowym działaniem układu nerwowego. Jest zaangażowana w biosyntezę ważnych chemicznych przekaźników nerwowych tj. dopaminy czy serotoniny. Bierze udział w przemianach aminokwasów. Jej nadmiar jest usuwany z moczem. Wspomaga leczenie nerek. Umożliwia również przemiany węglowodanów i tłuszczów. Oprócz tego pełni istotną rolę w produkcji elementów morfotycznych krwi tj. czerwonych i białych krwinek. Witamina B6 zwiększa również odporność organizmu. 

Niedobór w organizmie: zaburzenia w funkcjonowaniu układu nerwowego: depresja, drgawki, objawy padaczkowe, zakłócenia koncentracji i procesów myślowych, ogólne osłabienie samopoczucia, zmniejszenie odporności, pogorszenie stanu skóry, zmęczenie, nudności, kamica nerkowa, zaburzenia w strukturze układu kostnego

Źródła pokarmowe: drożdże, ziarno pszenicy, mięso wołowe i wieprzowe, białe pieczywo, kapusta, płatki owsiane, mleko, marchew, ziemniaki, ryby.

Witamina B12 (kobalamina)

Wpływ na organizm: Witamina B12 bierze udział w przemianach puryn i pirymidyn oraz w syntezie DNA (patrz: Dział I – kwasy nukleinowe – DNA). Jest elementem budującym osłonki neuronów. Pełni istotną rolę w przemianach metabolicznych tłuszczów i węglowodanów. Zaangażowana jest również w przemiany kwasu foliowego w jego aktywną biologicznie formę. Bierze istotny udział w procesach krwiotwórczych, a produkcji czerwonych krwinek. Poza tym wpływa na prawidłową budowę układu kostnego. Działa pobudzająco na apetyt.

Niedobór w organizmie: niedokrwistość, osłabienie, zaburzenia koncentracji, senność, utrata smaku, łaknienia, nadmierne chudnięcie, objawy neurologiczne, zażółcenie i przebarwienia skóry

Źródła pokarmowe: Głównym źródłem witaminy B12 w naturze są drobnoustroje, występujące w jelicie grubym. Bogate w witaminę B12 są produkty pochodzenia zwierzęcego tj., wątroba i nerki. Poza tym: ryby, jaja, mleko, przetwory mleczne (jogurt, śmietana, kefir) mięso wieprzowe, drób, makaron, sery dojrzewające. Produkty pochodzenia roślinnego nie zawierają witaminy B12.

Witamina (B3) PP (niacyna)

Wpływ na organizm: Witamina PP bierze udział w procesach osydo-redukcyjnych w komórkach. Jest ważnym elementem koenzymów. Reguluje pośrednio poziom cukru we krwi, produkując związki energetyczne. Jest także regulatorem poziomu cholesterolu w organizmie. Bierze również współudział w tworzeniu hormonów sterydowych (szczególnie żeńskie hormony płciowe – estrogeny i progesteron). Reguluje stopień przepływu krwi w naczyniach krwionośnych. Zapewnia również prawidłowy stan skóry. 

Niedobór w organizmie: zachwiania w procesach oddychania komórkowego, zaburzenia w metabolizmie węglowodanów, deregulacja układu trawiennego (biegunki, wymioty, nudności), zaczerwienienie i podrażnienie skóry, zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego – zaburzenia koncentracji, zaburzenia pamięci, bezsenność, bóle i zawroty głowy.

Źródła pokarmowe: Witamina PP występuje bardzo powszechnie wśród roślin i zwierząt. Produkty bardzo bogate w niacynę to: drożdże, orzechy ziemne, drób, tuńczyk, serce, łosoś, migdały, grzyby, groszek, soja

CENNE SKŁADNIKI - WITAMINY - CO TO SĄ WITAMINY ?

 TYLKO NATURALNE WITAMINY 

 

Witaminy to proste związki organiczne, pochodzenia; niskocząsteczkowe związki organiczne, o różnorodnej budowie chemicznej wytwarzają ją przede wszystkim rośliny i niektóre bakterie. Są rozpowszechnione w świecie roślinnym i zwierzęcym. Witaminy są katalizatorami ogólnych lub swoistych reakcji biochemicznych; wchodzą w skład enzymów i koenzymów, są niezbędne do wzrostu i podtrzymania funkcji życiowych. Źródłem witamin i prowitamin są rośliny i bakterie żyjące w przewodzie pokarmowym, a także tkanki zwierząt.  Dla wielu organizmów, w tym zwierząt i człowieka są to na ogół związki egzogenne i muszą być dostarczane z pożywieniem (nie jest to regułą jw.). Niektóre z nich okazały się również egzogennymi czynnikami wzrostowymi dla różnych drobnoustrojów, a dwie niezbędnymi biokatalizatorami, dostarczanymi przez bakterie glebowe roślinom wyższym (witamina B12) i niższym (witamina B1).

Witamina musi być dostarczana do organizmu wraz z pokarmem. W rzeczywistości zaś, z reguły tej wyłamuje się witamina D (kalcyferol), która produkowana jest przez komórki skóry pod wpływem promieni UV. Ciekawostką jest też, że witamina D początkowo określona była mianem A (odkryta była przed obecną A – retinolem), od łacińskiego antyrachitic, jako że chroniła przed krzywicą (u dzieci) i osteoporozą. Dalej, analizując samą nazwę "witamina", czyli vita+amina, zauważamy iż pierwotnie postrzegano te związki jako rodzinę związków chemicznych zawierających grupę aminową. Okazało się jednak wkrótce, że nie wszystkie witaminy taką grupę posiadają. Z reguły tej dla przykładu, wyłamuje się znowu witamina D, która jest przedstawicielem sterydów.

Witaminy nie należą do typowych składników pokarmowych – pełnią w organizmie funkcję regulacyjną. Witaminy mogą także trafiać do organizmu jako witaminy preformowane, oraz prowitaminy (związki organiczne, które dopiero w organizmie zostają przekształcane w odpowiednią witaminę). Rzeczywiste zapotrzebowanie ilościowe na poszczególne witaminy jest trudne do określenia min. ze względu na synergiczne działanie wielu z nich. Zależy ono także od cech osobniczych, stanu zdrowia i okresu życia człowieka. 

Objawy wywołane brakiem witamin zwane są awitaminozą. Jest to przyczyna wielu poważnych zaburzeń przemiany materii, z objawami, które są charakterystyczne dla danego rodzaju witaminy. Natomiast nadmiar witaminy w organizmie nosi nazwę hiperwitaminozy (hiper - nadmiar + witamina – życiodajna amina) i również wiążę się z pojawieniem się zespołów objawów chorobowych. Dotyczy zwłaszcza witamin rozpuszczalnych w tłuszczach.. We współczesnym świecie zwłaszcza w krajach rozwiniętych awitaminoza należy do rzadkości. Za to często występują niedobory niektórych witamin tzn. niekorzystne stany pośrednie między awitaminozą a optymalnym zaspokojeniem zapotrzebowania organizmu na określoną witaminę, czyli hipowitaminozy. Najczęściej są one spowodowane niewłaściwym, jednorodnym odżywianiem, wadliwym przyswajaniem witamin z pokarmu oraz niedostatkiem przyjaznych bakterii w przewodzie pokarmowym (przez antybiotyki, sulfonamidy). Niedoborom witamin zapobiega spożywanie urozmaiconego pożywienia, oraz suplementacja witamin. Z kolei nadmierne przyjmowanie preparatów witaminowych, głównie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, może prowadzić do szkodliwych dla organizmu objawów, zwanych hiperwitaminozami.

Zawartość witamin w produktach żywnościowych, może być jednym z głównych wskaźników jakości i prawidłowości stosowanych zabiegów technologicznych, bowiem większość witamin to substancje bardzo wrażliwe na działanie różnych czynników fizycznych i chemicznych. Straty witamin w pożywieniu poddawanym najróżniejszym procesom przetwarzania, bywają bardzo duże.

Witaminy dzieli się na dwie grupy: rozpuszczalne w wodzie i rozpuszczalne w tłuszczach. Do witamin rozpuszczalnych w wodzie należą: kompleks witamin B, witamina PP, witamina H, witamina C i kwas foliowy. Z kolei rozpuszczalne w tłuszczach są witaminy: A, D, E i K. 

Bardzo ważnym kryterium definiowania witaminy jest brak zdolności organizmu zwierzęcego i ludzkiego do jej syntezy.  Jest to związek pochodzenia egzogennego, a więc musi zostać dostarczony organizmowi z zewnątrz – w pokarmie. Pojęcie witaminy może, więc być względne; dobrym przykładem jest witamina C (kwas askorbinowy), u wielu ssaków jest ona syntetyzowana np. u szczura, ale człowiek czy świnka morska muszą dozować ją w pokarmie. Witaminy są niezbędne w naszej diecie, gdyż wchodzą w skład enzymów, regulują przebieg wielu procesów fizjologicznych w organizmie. Nie podlegają one procesom trawienia, są to związki drobno cząsteczkowe i wchłanianie odbywa się bezpośrednio do krwi. Niektóre witaminy mogą być syntetyzowane wewnątrz organizmu przez mikroorganizmy bytujące w jelicie cienkim i grubym. Należą do nich witaminy z grupy B i witamina K. 

ZIOŁA W KUCHNI - LECZNICZE ZIOŁA DLA ZDROWIA

LECZENIE ZIOŁAMI - ZIOŁA DLA ZDROWIA 

Już od najdawniejszych czasów człowiek żyje wśród świata roślin. Z roślin czerpał pożywienie, a także rośliny pomagały przynieść ulgę w cierpieniu. zioła bowiem wykazują właściwości lecznicze. Ziołolecznictwo, czyli fitoterapia to leczenie chorób z zastosowaniem ziół. Staje się ona coraz bardziej popularną formą medycyny. Coraz to więcej leków jest pochodzenia roślinnego. Zaletą tych leków jest ich łagodne działanie, brak toksyn i skutków ubocznych.

LECZNICZE ZIOŁA 
Prawoślaz ma działanie zmiękczające, pochłaniające, łagodzące, powlekające, natłuszczające, bakteriostatyczne, a także przeciwkaszlowe i wykrztuśne.

Rumianek wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne, przeciw obrzękowe, zwęża naczynia włosowate, uśmierza nerwobóle oraz pomaga w łagodzeniu kolki u niemowląt. Łagodzi także mdłości w czasie ciąży i bóle miesiączkowe.Jest stosowany w formie inhalacji przy astmie, katarze i zapaleniu zatok. W kosmetyce używany jest do przemywania twarzy, dzięki czemu skóra jest zdrowa i miękka w dotyku.

Lipa ma działanie przeciwzapalne, powlekające, ściągające, wybielające, zamykające pory, napotne. Reguluje pigmentacje skóry, poprawia apetyt, a także jest stosowana przy zapaleniach gardła i oskrzeli. Wykazuje działanie moczopędne, przeciwgorączkowe,uspokajające i przeciwskurczowe.

Skrzyp polny stosowany jest w schorzeniach dróg moczowych, przy miażdżycy. Ma działanie przeciwzapalne i moczopędne. Związki czynne wzmacniają ściany naczyń i zapobiegają ich pękaniu. Kosmetycznie skrzyp polny poprawia stan włosów i paznokci oraz opóźnia procesy starzenia się.

Babka lancetowata działa łagodząco na skórę, przykładana jest do otwartych ran, ukąszeń owadów, zwichnięć czy ropiejących ran, gdyż łagodzi ból i przyspiesza gojenie. Działa także przeciwzapalnie, bakteriobójczo i wykrztuśnie.

Dzika róża ma działanie moczopędne i żółciopędne, dodatkowo uspokaja oraz łagodzi. Jest bogata w witaminę P, która jest stosowana przy stanach zapalnych, alergicznych i przy rozszerzonych naczynkach. Pomaga również w leczeniu schorzeń wątroby, nerek i przewodu pokarmowego. W pielęgnacji stosuje się ją przy trądziku różowatym i młodzieńczym oraz przy podrażnieniach skóry.

Krwawnik hamuje krwawienie, powoduje zwiększenie wydzielania żółci i soków trawiennych. Ma także działanie bakteriobójcze, ściągające, przeciw skurczowe i przeciwzapalne. Stosowany przy trądziku, łojotoku i w stanach ropnych.

Ruta działa przeciwzapalnie, rozkurczowo, uspokajająco, zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych. Stosowana przy rumieniu, odmrożeniach, przy dolegliwościach żołądkowych, zapaleniu spojówek. Jest dobrym wspomagaczem w leczeniu bielactwa i łuszczycy. Przyspiesza także oczyszczanie i gojenie się ran oraz jest skuteczna jako lek na apetyt.

Mięta pobudza wytwarzanie soków żołądkowych i żółci oraz pomaga w pracy jelit. Ma działanie antyseptyczne, przeciwpotowe, przeciwbakteryjne i uspokajające, odkażające. Znieczula poprzez podrażnienia nerwów czuciowych, a także chłodzi poprzez pobudzenie nerwów.

Szałwia działa antydepresyjnie i kojąco, pobudza czynność skóry i krążenia, hamuje wydzielanie potu, reguluje pracę układu pokarmowego, obniża poziom cukru we krwi. Stosowana jest w zapaleniach błony śluzowej gardła i skóry.

Wierzba biała stosuje się w chorobach reumatycznych i miażdżycy, ma działanie bakteriobójcze, przeciwzapalne, antyseptyczne, znieczulające, wysuszające, przeciwgorączkowe i przeciwbólowe.

Poziomka stosowana jest przy leczeniu kamicy nerkowej, w zaburzeniach przemiany materii, miażdżycy, nadciśnieniu tętniczym, w leczeniu biegunki, a także do płukania gardła. Jest również używana do przemywania przy niektórych chorobach skóry.

Macierzanka zapobiega rozwojowi bakterii, używana przy chorobach przewlekłych oskrzeli. Jest stosowana do leczenia skaleczeń, oparzeń, użądleń przez owady oraz w przypadku kataru, bólu głowy, migreny i bólów miesiączkowych.

Kupalnik hamuje stany zapalne, stosowany przy zaburzeniach mózgowego krążenia krwi, na krwiaki, stłuczenia, obrzęki pourazowe oraz przy oparzeniach.

RÓŻNE SPOSOBY PRZYRZĄDZANIA ZIÓŁ

W tradycji ziołolecznictwa zostały ukształtowane różne sposoby przyrządzania mikstur. Do podstawowych należą:

Napar ma postać roztworu,który pozwala wydobyć substancje czynne. Zioła zalewa się gorącą wodą. Mieszaninę przetrzymuje się w porcelanowym naczyniu pod przykryciem aż do ostygnięcia. Następnie tak przygotowany napar zostaje odcedzony. Cechą charakterystyczną naparu jest to, że zaraz po sporządzeniu nadaje się do spożycia. Może być również wykorzystany do kompresów czy przemywania powierzchni ciała.

Odwar jest to rodzaj leku ziołowego. Zioła zalewa się wodą, następnie doprowadza się do wrzenia przez ok. 5-30 minut pod przykryciem. Tak przygotowany odwar jest odcedzany i spożyty zaraz po przygotowaniu.

Nalewka to alkoholowy wyciąg z roślin. Zalewa się zioła 70% alkoholem. Sporządza się go w szczelnym naczyniu i odstawia się na 4 do 6 tygodni. Po upływie określonego czasu nalewkę należy przecedzić i przelać najlepiej do ciemnej butelki.

Macerat są to oleje roślinne z wyciągami z ziół. Zioła zalewa się letnią wodą i odstawia na 3 do 10 godzin. Po upływie określonego czasu surowiec się przecedza i spożywa w tym samym dniu.

Okład sporządza się go z ziół, które zawierają śluz. Zalewa się wodą, ale w takich ilościach, aby powstała gęsta papka. Następnie poddaje się go grzaniu a po ostygnięciu zawija się w gazę. Tak przyrządzony okład kładzie się na miejsce dotknięte chorobą.

Kompres najpierw należy sporządzić napar. Zioła gotuje się ok. 15-20 minut, a następnie przecedza. W gorącym naparze moczy się np. bawełnianą chusteczkę i przykłada na miejsce dotknięte chorobą. Czas przykładania to ok.15 minut.

Ocet ziołowy zioła zalewa się octem winnym lub owocowym, następnie wkłada się do słoika, zakrywa i odstawia na 2 do 3 tygodni. Po upływie określonego czasu przecedza i przelewa do butelki. Ocet ziołowy stosuje się do przemywania twarzy czy do płukania włosów.

Maski ziołowe zioła zalewa się letnią wodą, a następnie podgrzewa. Maska taka powinna mieć odpowiednią konsystencję, czyli taką, aby łatwo można było nią nanieść na skórę. Nakłada się ją szpatułką, przykrywa gazą. Dodatkowo kładzie się na to ręcznik, aby utrzymać temperaturę. Maski ziołowe stosuje się na skórę twarzy w celu jej rozpulchnienia czy rozgrzania.

DIETY DLA ZDROWIA / DIETY PRODUKTOWE - DIETA CYTRYNOWA - LEMON DETOX DIET

DIETA CYTRYNOWA - LEMON DETOX DIET

Cytryny używamy w kuchni niemal codziennie. Czy to możliwe, żeby dieta cytrynowa, mogła mieć dla naszego organizmu zbawienny wpływ?

Dieta cytrynowa opiera się o spożywaniu dużej ilości naturalnego soku z cytryny. Jeśli nie jesteśmy w stanie wypić go w podstawowej postaci, możemy rozcieńczyć go wodą i dodać łyżeczkę miodu. W żadnym wypadku nie może oczywiście używać tradycyjnego cukru. Sok z cytryny należy pić pół godziny przed posiłkiem lub po posiłku, kilka razy dziennie (od 3 do 5 razy). Co ciekawe dieta cytrynowa nie wymaga od nas wyrzeczeń jeśli chodzi o menu. Jedyne zalecenie jest takie, że powinniśmy, o ile to możliwe, jeść jak najwięcej produktów nieprzetworzonych, trochę podobnie jak w diecie raw food, diecie Alleluja czy diecie biblijnej.

► Dieta cytrynowa – kuracja profilaktyczna

Podczas stosowania diety cytrynowej w wariancie profilaktycznym w ciągu 10 dni powinniśmy spożyć 30 cytryn według następującego schematu:

dni 1 i 10 – 1 cytryna

dni 2 i 9 – 2 cytryny

dni 3 i 8 – 3 cytryny

dni 4 i 7 – 4 cytryny

dni 5 i 6 – 5 cytryn

Dieta cytrynowa – kuracja lecznicza

Podczas stosowania diety cytrynowej w wariancie leczniczym przez 12 dni zużyjemy aż… 200 cytryn, według następującego schematu:

dni 1 i 12 – 5 cytryn

dni 2 i 11 – 10 cytryn

dni 3 i 10 – 15 cytryn

dni 4 i 9 – 20 cytryn

dni 5, 6, 7 i 8 – 25 cytryn

Uwaga! W diecie cytrynowej w wariancie leczniczym soku z cytryny nie można rozcieńczać wodą ani słodzić miodem!

► Dieta cytrynowa – lemon detox diet

Ze stanów przywędrowała do nas inna wersja diety cytrynowej – lemon detox diet. Za jej sprawą Beyonce miała ponoć schudnąć kilkanaście kilogramów do roli w filmie. W jej ślady poszło oczywiście bardzo wiele aktorek i gwiazd estrady. Jest to jednak zdecydowanie bardziej rygorystyczna kuracja, niż podstawowa dieta cytrynowa. Zakłada ona bowiem, w swej najbardziej radykalnej formie, że przez 12 dni nie spożywamy niczego poza specjalnie przygotowanym koktajlem (minimum 2,5 litra dziennie), który składa się z soku z połowy cytryny, dwóch łyżek syropu klonowego, niepełnej szklanki wody mineralnej, pieprzu cayenne oraz liści mięty oraz plastrów limonki. 

W wersji umiarkowanej możemy zrezygnować tylko z jednego posiłku dziennie, np. z kolacji i zastąpienia go 2 lub 3 szklankami wyżej opisanego napoju. Pozostałe porcje „lemoniady” powinniśmy przyjmować pół godziny przed posiłkiem lub godzinę po nim.

► Warto pamiętać, że dieta cytrynowa 

znana jest w Polsce dzięki Michałowi Tombakowi, którego kompetencje naukowe są często kwestionowane. W internecie możemy znaleźć liczne informacje na temat tego, że swoją karierę rozpoczynał w Rosji jako hipnotyzer i parapsycholog, a jego wykształcenie jest wątpliwe. Jeśli chodzi o lemon detox diet, to nie jest ona poparta żadnymi sensownymi badaniami. To, że podobno była stosowana przez Beyonce, nie powinno być dla nas ostatecznym argumentem za jej wykorzystaniem. 

Przed zastosowaniem diety należy bowiem bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Każda dieta, jeśli nie jest dopasowana do potrzeb naszego organizmu, może wyrządzić nam potężne szkody. Zamiast schudnąć, skażemy się na regularne wizyty u lekarza, może nawet do końca życia!

DIETY DLA ZDROWIA / DIETY LECZNICZE - DIETA STRUKTURALNA Dr BARDADYN

Dr Marek Bardadyn jest irydologiem - lekarzem medycyny niekonwencjonalnej, który wyczytuje z oczu choroby ciała. Ponadto zajmuje się opracowywaniem diet i programów poprawiających metabolizm i sprzyjających odchudzaniu. Z jego pomocy korzystają osoby z całego świata, m.in. z Krajów Arabskich, szczególnie z Arabii Saudyjskiej, Kuwejtu i Bahrajnu.

Dieta strukturalna dr. Bardadyna to - jak przekonuje jej autor - specyficzny styl życia, dzięki któremu nie tylko chudniesz, lecz także oczyszczasz organizm z toksyn i obniżasz wiek biologiczny nawet o 15 lat. Zasady diety strukturalnej dr. Bardadyna są bardzo proste, m.in. dlatego, że w trakcie jej stosowania nie trzeba liczyć kalorii. Na czym polega dieta strukturalna dr. Marka Bardadyna i ile można na niej schudnąć?

Dieta strukturalna dr. Bardadyna to program odchudzania, w trakcie którego nie trzeba liczyć kalorii. Opiera się ona na uzupełnieniu lub zastąpieniu posiłków produktami strukturalnymi, czyli takimi, które jednocześnie dostarczają maksymalną wartość odżywczą i minimalną ilość kalorii.

► Dieta strukturalna dr. Bardadyna - dla kogo jest przeznaczona?

Dieta strukturalna sprawdza się nie tylko w czasie kuracji odchudzającej. Dieta zaproponowana przez dr. Bardadyna jest przeznaczona dla każdego, kto czuje potrzebę regeneracji organizmu. Dietetyk zaleca ją także w profilaktyce i leczeniu chorób cywilizacyjnych, m.in. nadciśnienia, miażdżycy, podwyższonego poziomu cholesterolu, cukrzycy, nowotworów, depresji i zespołu przewlekłego zmęczenia.

► Dieta strukturalna dr. Bardadyna - zasady stosowania

Zasady diety strukturalnej dr. Bardadyna są bardzo proste. W trakcie jej stosowania nie trzeba liczyć kalorii, a jedynie spożywać ściśle określone produkty z listy produktów strukturalnych, które m.in. przyśpieszają przemianę materii i oczyszczają organizm z toksyn. Należy także co najmniej raz dziennie pić opracowany przez dietetyka "eliksir młodości".

► Dieta strukturalna dr. Bardadyna - produkty zalecane

Dr Bardadyn w trakcie kuracji odchudzającej zaleca spożywać naturalne produkty o maksymalnej zawartości najbardziej wartościowych składników odżywczych i minimalnej kaloryczności. Jak przekonuje dietetyk, stosowanie tego typu produktów przyśpiesza procesy regeneracji i odmładzania organizmu.

► Dieta strukturalna dr. Bardadyna - co można jeść? 

Według dr. Bardadyna, dieta oparta na niżej wymienionych produktach, wzmacnia struktury organizmu, przyśpiesza proces usuwania toksyn z organizmu, a także pozwala unormować wagę ciała. Produkty zalecane przez dietetyka powinny stanowić najmniej 2/3 codziennego menu.

Produkty zbożowe: chleb pełnoziarnisty, kasza gryczana, kasza jaglana, kiełki pszenicy, makaron razowy, muesli bez cukru, otręby pszenne i owsiane, płatki owsiane, ryż brązowy i dziki, zarodki pszenne.

Warzywa: brokuły, brukselka, buraki, cebula, cykoria, czosnek, kalafior, kapusta, marchew, oliwki, papryka, pietruszka, pomidory, rzeżucha, rzodkiewka, sałata, szpinak, ziemniaki.

Owoce: ananas, awokado, banany, cytryny, figi, grapefruity, jabłka, jagody czarne, kiwi, maliny, morele, pomarańcze, porzeczki czarne, śliwki, truskawki, winogrona, wiśnie, żurawiny.

Orzechy i pestki: migdały, nasiona słonecznika, orzechy brazylijskie, nerkowca, laskowe, włoskie, pestki dyni, sezam, siemię lniane.

Produkty białkowe: fasola, groch, jaja, jogurt, kefir, kurczak, łosoś, morszczuk, mintaj, pstrąg, soczewica, soja, sola, śledź, tofu (ser sojowy), tuńczyk, wątróbka cielęca lud drobiowa.

Tłuszcze: masło, oliwa z oliwek, olej rzepakowy i lniany.

Napoje: herbata zielona, herbata czerwona, kakao, mleko sojowe, naturalne soki warzywne i owocowe, napar ze skrzypu, sok z brzozy, wino czerwone, woda mineralna.

Inne: czekolada gorzka, drożdże piwne, melasa trzcinowa.

► Eliksiry młodości dr. Bardadyna - koktajle w diecie strukturalnej

to koktajle skomponowane z odpowiednio dobranych produktów strukturalnych. Jak przekonuje dr Bardadyn - koktajle korzystnie wpływają na poprawę stanu zdrowia i samopoczucia oraz zmniejszają ryzyko wystąpienia chorób cywilizacyjnych. Dietetyk podpowiada, że każdy powinien wybrać koktajl najbardziej odpowiadający potrzebom organizmu.

wiśniowy - odmładzający, przeciwzmarszczkowy, przywracający gęstość skórze, inicjujący powstawanie kolagenu

fioletowy - wzmacniający wzrok i naczynia krwionośne

zielony - poprawiający przemianę materii, odchudzający

pomarańczowy - wzmacniający, uzupełniający witaminy i składniki mineralne

► Dieta strukturalna dr. Bardadyna - efekty

Po zakończeniu diety strukturalnej powinien poprawić się stan cery. Wzmocnieniu powinna ulec również struktura układu kostno-stawowego, mięśni i naczyń krwionośnych. Po zakończeniu kuracji należy spodziewać się poprawy wyników morfologii, normalizacji poziom glukozy we krwi, obniżenia stężenie złego cholesterolu przy jednoczesnym wzroście dobrej frakcji HDL.

Dieta strukturalna dr. Bardadyna - ile można na niej schudnąć?

Jak podaje dr Bardadyn, osoba przestrzegająca zasad kuracji odchudzającej może schudnąć od 1 do 4 kg tygodniowo.

DIETY DLA ZDROWIA / DIETY LECZNICZE - DIETA GERSONA - LECZENIE RAKA

DIETA GERSONA NIE TYLKO NA RAKA

Dieta Gersona nie jest dietą odchudzającą, tylko - zdaniem jej autora - alternatywną metodą leczenia wielu chorób, w tym raka. Terapia doktora Gersona jest uważana za dość kontrowersyjną, m.in. dlatego, że jednym z "leków" stosowanych podczas terapii jest lewatywa z kawy. Na czym polega dieta Gersona? Czy terapia dr Gersona jest skuteczna? Dieta dr Maxa Gersona przez niektórych jest traktowana jako alternatywna metoda leczenia wielu chorób, głównie cywilizacyjnych - raka, cukrzycy, chorób serca i płuc. Jak przekonuje dr Gerson, schorzenia te są skutkiem nieodpowiedniej diety. Zdaniem lekarza, tradycyjna żywność jest pozbawiona podstawowych wartości odżywczych, stanowi natomiast źródło syntetycznych dodatków, które zatruwają organizm. Dlatego liczba osób zmagających się z chorobami cywilizacyjnymi wciąż wzrasta.

W związku z tym celem terapii Gersona jest oczyszczenie organizmu z toksyn i złogów, a także uzupełnienie wszelkich niedoborów składników odżywczych w organizmie. Jak przekonuje dr Gerson, tylko w ten sposób organizmowi zostanie przywrócona naturalna zdolność do samoleczenia

► Dla kogo jest przeznaczona dieta dr Gersona?

Dieta dr Gersona jest przeznaczona dla każdego, kto chce poprawić swój ogólny stan zdrowia. Jednak przede wszystkim jest skierowana do osób, które zmagają się z chorobami cywilizacyjnymi, zwłaszcza rakiem.

► Na czym polega terapia Gersona?

Podstawą diety Gersona są świeże soki, wyciskane z ekologicznych warzyw i owoców, oraz lewatywa z kawy. Jak przekonuje lekarz, składniki odżywcze zawarte w świeżo wyciśniętych sokach rozbijają chore tkanki, w tym guzy nowotworowe. Z kolei lewatywa usuwa z wątroby toksyny zgromadzone w organizmie. Jednak co najważniejsze, dzięki lewatywie rozpadający się guz jest od razu wypłukiwany z organizmu, co chroni organizm przed przerzutami.

► Dieta dr Gersona - zasady

Dieta Gersona to terapia, która trwa 6 tygodni. W tym czasie obowiązują następujące zasady:

1. 13 razy dziennie należy pić świeżo wyciśnięty sok z warzyw i owoców, ale, co bardzo ważne, tylko tych z hodowli ekologicznej. Jakie soki są zalecane w terapii dr Gersona? Głównie z marchwi, jabłek, pomarańczy i zielonych liści. Sok należy wypić zaraz po przygotowaniu, małymi łykami, mieszając go w ustach ze śliną.

Terapia dr Gersona - jaka wyciskarka jest najlepsza do przygotowania soków?

Soki najlepiej wyciskać za pomocą sokownika lub elektrycznego robota kuchennego. Nie poleca się korzystać ze zwykłych sokowirówek.;

2. W codziennym menu powinny się znaleźć 3 posiłki wegetariańskie (na bazie warzyw i owoców z upraw organicznych) i produktów pełnoziarnistych.

3. Pomiędzy posiłkami zaleca się spożywanie świeżych owoców, takich jak: jabłka, gruszki, banany, pomarańcze czy winogrona.

4. Należy ograniczyć kontakt z chemią w kosmetykach.

► Terapia dr Gersona - lewatywa z kawy niezbędnym elementem diety Gersona

Ważnym elementem terapii dr Gersona jest wykonywanie codziennie od trzech do pięciu lewatyw z kawy. Jak przekonuje dr Gerson, lewatywa z kawy m.in. wspomaga wydzielanie się żółci, rozszerza drogi żółciowe oraz wypłukuje wraz z żółcią nagromadzone trucizny. W przeciwnym razie oczyszczający się organizm może nie nadążyć z wydalaniem szkodliwych toksyn, złogów czy rozpadającego się guza, czego konsekwencją może być śpiączka wątrobowa, a nawet, jak ostrzega dr Gerson, zagrażające życiu samozatrucie organizmu.

Do przygotowania jednej lewatywy są potrzebne 3 czubate łyżki stołowe kawy mielonej i 1 litr wody. Kawę należy wsypać do gotującej się wody, następnie zamieszać i doprowadzić do wrzenia. Potem odstawić do zaparzenia na 15-20 min. Po przestudzeniu należy przecedzić ją przez płótno. Przygotowany płyn jest gotowy do wykonania lewatywy.

► Dieta dr Gersona - co można jeść?

Dr Gerson zaleca, aby codzienna dieta była bogata w ekologiczne warzywa i owoce, zwłaszcza te zawierające w potas. W związku z tym filarem diety powinny być: pomidory, suszone morele, ziemniaki, a także awokado, winogrona, dynia, banany.

► Dieta dr Gersona - czego nie można jeść?

Przede wszystkim należy ograniczyć sól kuchenną, która, zdaniem doktora, jest największym zagrożeniem w nowoczesnej diecie.

Z jadłospisu należy wyeliminować również białka pochodzenia zwierzęcego. Jak przekonuje doktor, mięso zwierząt hodowlanych zawiera antybiotyki, hormony i syntetyczny ulepszacze. Ludzki organizm nie jest w stanie całkowicie strawić tego rodzaju mięsa. A niekompletnie przetrawione, zalega w organizmie, odkładając się w nim w postaci toksyn.

Ponadto z menu należy wykreślić produkty przetworzone, rafinowane, konserwowe (i inne z chemią), a także

kawę i herbatę

cukier (z wyjątkiem organicznego cukru trzcinowego)

tłuszcze (prócz organicznego oleju lnianego, który jest bogaty w nienasycone kwasy tłuszczowe z grupy omega-3, ale, co ważne, należy go spożywać w umiarkowanych ilościach)

alkohol

DIETY DLA ZDROWIA / DIETY ROZDZIELNE - DIETA ANDERSONA - NIEŁĄCZENIA PRODUKTÓW

NIE ŁĄCZ WĘGLOWODANÓW I BIAŁEK A WYJDZIE CI NA ZDROWIE

Dieta Andersona to kolejna, zaraz po diecie dr Haya, popularna dieta niełączenia. Jadłospis w diecie Andersona został ułożony w taki sposób, aby nie zakłócić równowagi kwasowo-zasadowej organizmu i wspomóc proces trawienia, a co za tym idzie - odchudzania. Sprawdź, jak wygląda jadłospis w diecie Andersona. Zobacz przykładowy jadłospis na tydzień w diecie niełączenia Andersona.

Jadłospis w diecie Andersona został ułożony w taki sposób, aby nie łączyć ze sobą produktów węglowodanowych z białkowymi. Zdaniem dietetyka, tylko w ten sposób organizm jest w stanie efektywnie spalać tkankę tłuszczową, a dieta Andersona jest skuteczna.

► Dieta Andersona - jadłospis. Dzień 1

do godz. 12. - sok jabłkowy (250 ml), 1 banan

od godz. 12. do 16. - sok pomidorowy (250 ml), sałatka colesław (100 g)

od godz. 16. do 20. - pieczona pierś z kurczaka (ok. 200 g) z gotowanymi na parze brokułami (ok. 100 g)

Dieta Andersona - jadłospis. Dzień 2

do godz. 12. - sok gruszkowy (250 ml), kiść winogron

od godz. 12. do 16. - sok z marchwi (250 ml), sałatka pomidorowa

od godz. 16. do 20. - surówka, 50 g ryżu (możesz wybrać także ziemniaki lub makaron)

► Dieta Andersona - jadłospis. Dzień 3

do godz. 12. - sok pomarańczowy (250 ml), 2 gruszki

od godz. 12. do 16. - sok z marchwi (250 ml), sałatka pomidorowa

od godz. 16. do 20. - łosoś w warzywach na ostro (ok. 200 g)

Dieta Andersona - jadłospis. Dzień 4

do godz. 12. - sok grejpfrutowy (250 ml), 1 pomarańcza

od godz. 12. do 16. - sok wielowarzywny (250 ml), brokuły gotowane na parze

od godz. 16. do 20. - ostra zupa pomidorowa z dodatkiem owoców morza (ok. 300 ml)

► Dieta Andersona - jadłospis. Dzień 5

do godz. 12. - sok pomarańczowy (250 ml), 3 plastry ananasa

od godz. 12. do 16. - sok pomidorowy (250 ml), kalafior gotowany na parze

od godz. 16. do 20. - pełnoziarnisty makaron Fettuccine (wstążki) w sosie brokułowym (ok. 200 g)

► Dieta Andersona - jadłospis. Dzień 6

do godz. 12. - sok winogronowy (250 ml), 200 g truskawek

od godz. 12. do 16. - sok pomidorowy (250 ml), karczochy gotowane na parze

od godz. 16. do 20. - spaghetti neapolitańskie (ok. 200 g)

► Dieta Andersona - jadłospis. Dzień 7

do godz. 12. - sok wieloowocowy (250 ml), jabłko

od godz. 12. do 16. - sok pomidorowy (250 ml), chłodnik ogórkowy z koperkiem

od godz. 16. do 20. - indyk pieczony w ziołach(ok. 150 g)

Przepisy tworzące jadłospis w diecie niełączenia Andersona

Dieta Andersona zawiera przepisy kulinarne, które, zdaniem dietetyka, pozwolą nie tylko schudnąć, lecz także poprawić ogólny stan zdrowia. Przepisy, jakie oferuje dieta Andersona są bardzo różnorodne, ponieważ jedynym ograniczeniem w ich komponowaniu jest zasada niełączenia produktów węglowodanowych i białkowych. Zobacz przykładowe przepisy, z których możesz zbudować jadłospis w diecie Andersona. Przepisy kulinarne, jakie oferuje dieta Andersona zostały podporządkowane podstawowej zasadzie: nie można łączyć produktów białkowych z węglowodanowymi. Sprawdź, jak wyglądają przykładowe przepisy, które pozwolą ci skomponować jadłospis w diecie niełączenia Andersona.

► Dieta Andersona: przepis na zupę pomidorową z owocami morza

500g mieszanki owoców morza

puszka krojonych pomidorów

500 ml bulionu warzywnego

2 ząbki czosnku

1/4 papryczki chili

świeża natka pietruszki

2 łyżki kukurydzy z puszki

sól

świeżo zmielony pieprz

1. Na nieprzywierającą patelnię wrzuć pokrojone ząbki czosnku oraz papryczkę chili i smaż do czasu, aż czosnek się zarumieni. Następnie dodaj pomidory, przypraw solą, pieprzem i gotuj na małym ogniu przez ok. 5 minut.

2. Rozmrożoną mieszankę owoców morza opłucz pod bieżącą wodą. Wrzuć je na patelnię razem z posiekaną natką i bulionem. Razem gotuj przez ok. 10 minut. Na koniec dodaj kukurydzę i przypraw do smaku pieprzem.

3. Gotową zupę podawaj się z natką pietruszki.

► Dieta Andersona: przepis na łososia w warzywach na ostro

300 g łososia

1 bakłażan

1 cukinia

2  średnie marchewki

1 papryka czerwona

1 puszka pomidorów

2 ząbki drobno posiekanego czosnku

2 czerwone cebule

1/4 łyżeczki ostrej papryki

1 łyżeczka słodkiej papryki

sól i pieprz ziołowy: do smaku

kilka listków bazylii

Przygotowanie:

1. Umytego i osuszonego bakłażana pokrój w grubą kostkę. Następnie połóż na sicie i odstaw na pół godziny, po czym odciśnij.

2. Umyte warzywa pokrój na średniej wielkości kostkę, z wyjątkiem cebuli, którą należy drobno posiekać. Czosnek przeciśnij przez praskę. Na nieprzywierającą patelnię wrzuć przyprawy i czosnek. Smaż, uważając, żeby się nie przypaliły. Następnie dodaj cebulę, mieszając i chwilę podsmażając. Potem dorzuć pokrojoną marchewkę. Całość podsmażaj ok. 5 min.

3. Na drugą patelnię wrzuć bakłażana, cukinię i paprykę. Obsmażaj ok. 2 minut. Podsmażone warzywa przełóż na patelnię z cebulą. Całość wymieszaj i duś pod przykryciem na średnim ogniu ok. 10 min. Dodaj pomidory z puszki, dokładnie wymieszaj. Całość przykryj i duś ok. 10 min.

4. W międzyczasie przygotuj łososia: umyj, osusz, oprósz solą i pieprzem. Następnie smaż z obu stronach do czasu, aż się zarumieni.

5. Uduszone warzywa przełóż na talerz. Na ich wierzch połóż kawałek łososia. Możesz go udekorować bazylią.

► Dieta Andersona: przepis na spaghetti neapolitańskie

40 dag makaronu spaghetti

4 średnie dojrzałe pomidory

100 ml oliwy z oliwek

2 ząbki czosnku

1/2 łyżeczki suszonego rozmarynu, sól, pieprz

3 łyżki startego parmezanu lub innego ostrego żółtego sera

Przygotowanie:

1. Ugotuj makaron al dente, a następnie odcedź.

2. Pomidory sparz, obierz ze skórki i pokrój w kostkę. Czosnek przeciśnij przez praskę. Na patelnię w powłoką nieprzywierającą wrzuć pomidory, rozmaryn i czosnek. Całość duś pod przykryciem przez ok 5 min.

3. Na koniec dopraw solą i pieprzem, dodaj makaron i dokładnie wymieszaj. Danie posyp startym parmezanem.